SevD@_GüLü
Sun 22 May 2011, 12:07 pm GMT +0200
Hayret içinde hayret, hayret içinde hayrettir...
Alemin işi ibret ve hasretten ibarettir; hayret içinde hayret, hayret içinde hayrettir.
Her an bu yol daha da sonsuzlaşmada. Halk her an daha da hayrete kapılmada.
Biliyor musun, salik bu yolu görünce, ne kadar ilerlerse ilerlesin, yolun daha da uzadığını gördü.
Sonsuzluğun sınırı olsaydı, şüphesiz sınırlandırılabilir ve sayılabilirdi.
Bu yolda olağanüstü olayların zuhur ettiğini, her şeyin kendini kaybettiğini gördüm.
Kimsenin kendi künhüne ermesine izin yok, hiçbir zerrenin diğer zerreden haberi yok.
Tersine bir iş bu, ne başı var ne sonu. Sanki alem acziyet ve çaresizlik içinde elini ısırıp duruyor.
Kendime müptelayım, ama Senin hayranınım. Kötü olsam da iyi olsamda sana aidim.
Sensiz yarı bir cüzüm, bana bir bakıver. Sen bana nazar edecek olsan, küll kesilirim.
Kanayan gönlüme bir nazar et, bütün bu dertlerin, musibetlerin arasından beni çekip çıkarıver.
Eğer bir kerecik "Benim zavallı kulum!" dersen, kimsecikler ayağımın tozuna ulaşamaz.
Ben kim oluyorum ki, Senin karşında erlik taslayayım. Senin zavallı kulun olayım, bana yeter.
Nasıl olur da "Senin kulun, kölenim" diyebilirim? Ben, Senin mahallendeki köpeğin toprağının kölesiyim.
Sana feda olmak için amade bir köleyim. Habeşli köleler gibi, Senin kölen olduğuma dair nişanım var.
Mantıku't-Tayr Sayfa:40-41
Beyit 165-175 Kaknüs Yayınları
1. Baskı Müellif Feridü'd-din Attar
Alemin işi ibret ve hasretten ibarettir; hayret içinde hayret, hayret içinde hayrettir.
Her an bu yol daha da sonsuzlaşmada. Halk her an daha da hayrete kapılmada.
Biliyor musun, salik bu yolu görünce, ne kadar ilerlerse ilerlesin, yolun daha da uzadığını gördü.
Sonsuzluğun sınırı olsaydı, şüphesiz sınırlandırılabilir ve sayılabilirdi.
Bu yolda olağanüstü olayların zuhur ettiğini, her şeyin kendini kaybettiğini gördüm.
Kimsenin kendi künhüne ermesine izin yok, hiçbir zerrenin diğer zerreden haberi yok.
Tersine bir iş bu, ne başı var ne sonu. Sanki alem acziyet ve çaresizlik içinde elini ısırıp duruyor.
Kendime müptelayım, ama Senin hayranınım. Kötü olsam da iyi olsamda sana aidim.
Sensiz yarı bir cüzüm, bana bir bakıver. Sen bana nazar edecek olsan, küll kesilirim.
Kanayan gönlüme bir nazar et, bütün bu dertlerin, musibetlerin arasından beni çekip çıkarıver.
Eğer bir kerecik "Benim zavallı kulum!" dersen, kimsecikler ayağımın tozuna ulaşamaz.
Ben kim oluyorum ki, Senin karşında erlik taslayayım. Senin zavallı kulun olayım, bana yeter.
Nasıl olur da "Senin kulun, kölenim" diyebilirim? Ben, Senin mahallendeki köpeğin toprağının kölesiyim.
Sana feda olmak için amade bir köleyim. Habeşli köleler gibi, Senin kölen olduğuma dair nişanım var.
Mantıku't-Tayr Sayfa:40-41
Beyit 165-175 Kaknüs Yayınları
1. Baskı Müellif Feridü'd-din Attar