saniyenur
Tue 6 December 2011, 09:54 pm GMT +0200
15- İhramlı Bir Kimsenin, Hastalık Gibi Bir Özürden Dolayı İhramdan Çıkmayı Şart Koşmasının Caiz Olması
1119- Hz. Âişe (r.anhâ)'dan rivayet edilmiştir: “Resulullah (s.a.v.), Dubâa bint. Zübeyr'in yanına girip ona:
“Hacca gitmek istiyordun?” diye sordu. O da:
“Vallahi, kendimde rahatsızlıktan/hastalıktan başka bir mazeret bulamıyorum” dedi. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v.):
“Haccını yap/niyet et”. Sonra da:
“Allahım! İhramdan çıkış yerim benim alıkoyduğun yere kadar olsun”'diyerek şart koş” buyurdu.
Dubâa, Mikdad b. Esved'in hanımı idi. [297]
Dubâa, Resulullah (s.a.v.)'in amcasının kızıdır. Rahatsızlığı sebebiyle hac fiillerini tamamlayamayacağından korktuğu için durumunu Resulullah (s.a.v.)'e anlatmış, o da ibadetten aciz kaldığı yerde ihramdan çıkmayı şart koşmasını tavsiye etmiştir.
Böyle bir şartın caiz olup olmayacağı konusunda ihtilaf edilmiştir. İçlerinde Hz. Ömer, Hz. Osman, Abdullah İbn Mes'ud, Abdullah İbn Abbâs, İmam Şafiî, İmam Ahmed'in bulunduğu topluluğa göre böyle bir şart ileri sürmek caizdir.
Abdullah İbn Ömer, Hz. Âişe, İmam Malik ile Ebu Hanife'nin bulunduğu topluluğa göre ise bu şekilde ileri sürülen bir şart geçersizdir.
[297] Buharı, Nikah 15; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 6/164, 202; İbn Huzeyme, Sahih, 2602.