sumeyye
Thu 17 December 2009, 04:46 pm GMT +0200
Haram Ayda Savaşmak
Seriyye, kervanın malları ve iki esiri ile birlikte Resulul-lah´ın yanına geldi. Fakat bununla birlikte onlar haram ayda savaşmışlardı. Resulullah ise haram aylara ve yasaklara riayet edilmesine itina gösterirdi. Bu yaptıklarının günah olduğunu söylemiş ve şöyle buyurmuştu: "Haram ayda savaşmanızı size emretmedim." Sonra da, kervandan alman malların mücahitle re dağıtılması faaliyetini durdur,du. Esirleri hapsetti. Onlar, müslüman kavmin eline düşmüşlerdi. Helak olacaklarını zannetmişlerdi. Öte yandan bu savaşa katılmamış olan müminler, müşrikleri haram ayda öldürdükleri için seriyyedeki adamları kınamışlardı.
îki esire gelince, Peygamber efendimiz, Sad bin Ebi Vakkas ile arkadaşı geri dönünceye kadar onları hapiste tuttu. Onlar geri dönünce, esirleri serbest bıraktı.
Kureyşli müşrikler Peygamber efendimizin bu uygulamasını kınadılar. Bunun sebebi, seriyyedeki adamların haram ayı hiçe saymaları değildi. Aksine kendilerinin muhacirlerden almış ol dukları mallar mukabilinde seriyyedeki adamların kervandaki malları ele geçirmeleri sebebiyle bu kınamada bulunmuşlardı. Muhammed (sav)in kendilerine misillemede bulunacak ve ken dilerini hizaya getirecek güce sahip olmasından dolayı Öfkelen miş ve onu kınamışlardı. Artık yeni bir dönem başlıyordu. Müş rikler buna dayanamadıklarmdan dolayı, haram ayları ve ya sakları savunan kimseler rolünde ortaya çıkmışlardı. Güya Muhammed (sav) haram ayların saygınlığını çiğneyip hiçe sayı yor, müşriklerse haram ayları koruyorlardı! Müşrikler bu rolü oynamaktayken müslümanları dinlerinden dolayı fitneye dü şürdüklerini ve Beyt-i Haram´ın saygınlığını çiğnediklerini, Al lah´ın kendilerine yasak kıldığı şeyleri unuttuklarını hatırları na getirmiyorlardı. Kendilerinin de helal ve haram a;r demeden müslümanlara eziyet ettiklerinin farkında değillerdi.
Yahudiler de öfkelerini dindirebilmek için parlak bir fırsat ele geçirmişlerdi. Kalplerinde tutuşan kin ateşini ağızlarıyla dı şa vurup yayıyorlar. İslama karşı gizledikleri düşmanlığı izhar ediyorlardı. Onların kalplerinde gizledikleri günah ve düşman lık ise daha büyüktü.
Evet böyle bir olay meydana gelmişti. Temiz yürekli müca hitler ise haram ayda savaşmış olduklarından dolayı kendileri ni yiyip tüketmekte ve Cenab-ı ALLAH´ın şu emri nazil oluncaya kadar pişmanlık çekmekteydiler:
"Sana haram ayından, onda savaştan soruyorlar. De ki: "Onda savaş, büyük bir günahtır. Fakat (insanları) ALLAH yo lundan çevirmek, ALLAH´a ve Mescid-i Haram´a karşı nankörlük etmek, halkını ondan (Mekke´den) sürüp çıkarmak, ALLAH yo lunda daha büyük bir günahtır. Fitne çıkarmak, (adam) öldür mekten daha büyük (bir günah)tır." Onlar yapabilseler sizi di ninizden döndürünceye kadar sizinle savaşmaya devam eder ler." (Bakara: 217)
Bu ayet-i kerimeler mü´minlerin gönüllerini ferahlatıp serin letti. Kafirlere karşı da kesin bir hüküm ifade etti. ALLAH´ı inkar edip Mescid-i Haram´ın saygınlığım hiçe sayan, insanları yüce ALLAH´ın yolundan geri çeviren, Beyt-i Haram´ın yanında müminleri öldüren kafirlerin, haram ayların saygınlığının hiçe sa yılması konusunda konuşmaya asla hakları yoktur!
Şunun da bilinmesi gerekir ki, o aylarda savaşı ilk başlatan lar müşriklerin kendileri olmuştu, ilk önce onlar Medine-i Mü-nevvere´nin dış mahallerine saldırmışlardı. Her ne kadar bir amaca ulaşamamış ve firar etmişlerse de, ilk saldıranlar kendi leriydi. Bu durumda müminlerin, yeniden saldırmaları için kendilerini rahat bırakmaları ve kendilerim cezalandırmama ları mümkün müydü? Yeniden gelip kendi şehirlerinin içinde, evlerinin yambaşlarmda kendileriyle savaşmalarına imkan mı vereceklerdi? Bu asla mümkün değildi. Her ne ise bu gazve, bü yük Bedir savaşının bir ön işaretiydi. Müminler böylece kerva nı ele geçirmişlerdi.