saniyenur
Wed 12 October 2011, 10:04 pm GMT +0200
a. Hadis Kitapları
Hadisle uğraşan her ilim adamının en başta kullanacağı eserler hiç şüphesiz Kütüb-i Sitte diye anılan altı kitaptır. Daha çok Buharı (ö.256/870), Müslim (ö.261/875)'in Sahih'leri ile Ebû Dâvûd (Ö.275/888), Tirmizî (0.279/ 892), Nesâî (Ö.303/915) ve İbn Mâce (ö.273/886)'nin Sünen'lerinden oluşan bu altılı grub içine, bazıları İbn Mâce'nin Sünen'i yerine İmam Mâlik (ö.795)'in Muvatta adlı eserini dahil ederler. [1686] Nitekim Bursevî de bu görüştedir ve o İmam Mâlik'in Muvatta'ım Kütüb-i Sitte'den sayar.[1687] Bursevî, İmam Ahmed b. Hanbel (ö.241/955)'i "Sünen-i nebeviyyeyi ihyada alem olan bir âlim" olarak tanır ve onun keşif derecesine yükseldiğini söyler. [1688] İbn Hazm (ö.456/1064)'dan, Beyhakî (Ö.458/1066) ve Mazerî (0.536/ 1141)'den kibâr-ı muhaddisîn diye bahseder. Beyhakî'nin Delâilün-nübüvve ve Şuabu'1-iman gibi eserleriyle, Taberânî (ö.360/971)'nin Mu'cem'leri kaynakları arasındadır. [1689] Tahâvî (Ö.321/933)'nin Meâni'l-âsâr'ma, Dârekutnî (ö.385/995)'nin Sünen'ine, Beğavî (ö.516/1222)'nin Mesâbîhu's-sünne'sine de müracaat etmiştir.
[1686] Rezin es-Serakustf (Ö.535/1140) Tecrîdü's-sıhâh'da, İbnü'1-Esîr (Ö.606/1209), Câmiu'l-usûl'de bu fikirde olduklarını göstermişlerdir. Ebû Zehv, s. 419; Kettânî, s. 13.
[1687] Kitabü'n-Necat, vr. 50b; Ferah, II, 5.
[1688] Tuhfe-İ Vesîmiyye, s. 38. Bir başka yerde ise İmam Ahmed'in Hızır'ın şehâdetiyle siddık-lardan olduğunu, halk-ı Kur'an meselesinde şiddetli işkencelere maruz kaldığını o esnada açılan avret mahallini gaybdan zahir olan bir elin örttüğünü söyler. Kitabü 'n-Netice II 342
[1689] Rûh, VIII, 490.