- Güzelliklerin Kötülükleri Gidermesi

Adsense kodları


Güzelliklerin Kötülükleri Gidermesi

Smf Seo Versiyon , -- Seo entegre sistem.

Array
saniyenur
Thu 27 October 2011, 10:41 pm GMT +0200
7- Güzelliklerin Kötülükleri Gidermesi


2504- Abdullah İbn Mes'ud (r.a)'tan rivayet edilmiştir:

“Bir kimse, mahremi olmayan bir kadından bir öpücük almıştı. Derken bu kimse, Peygamber (s.a.v.)'e gelip bu olayı ona anlattı. Bunun üzerine,

“Gündüzün iki tarafında sabah, akşam ve gecenin gündüze yakın saatlerinde namaz kıl! Çünkü iyilikler, kötülükleri giderir. Bu, algılaması olanlar için bir öğüttür” [1001] ayeti indi. Öpücük alan adam:

“Ey Allah'm resulü! Bu, sadece bana mı mahsus?” dedi. Resulullah (s.a.v.):

“Ümmetimden bununla amel eden herkes içindir!” buyurdu. [1002]

2505- Enes b. Mâlik (r.a)'tan rivayet edilmiştir:

“Bir adam, Peygamber (s.a.v.)'in yanına gelip ona:

“Ey Allah'ın resulü! Ben, ceza gerektirecek bir suç işledim. Dolayısıyla o cezayı bana uygula!” dedi.

Enes der ki:

“Bu sırada namaz vakti gelmişti. Bu kimse, Resulullah (s.a.v.)'le bir­likte namaz kıldı. Namaz bitince, bu kimse yine:

“Ey Allah'ın resulü! Ben, ceza gerektirecek bir suç işledim. Dolayısıyla hakkım­da Allah'ın kitabında emrettiği cezayı bana uygula!” dedi. Resulullah (s.a.v.):

“Sen, bizimle birlikte namazda hazır bulundun mu?” diye sordu. Adam:

“Evet, bulundum” diye cevap verdi. Resulullah (s.a.v.):

“İşlemiş olduğun suçun bağışlandı!” buyurdu. [1003]

Açıklama: Bazı alimler, bu olayın, şer'i cezalardan önce gerçekleştiğini belirtirken, bazıları da ada­mın suçunu detaylı bir şekilde anlatmadığı için kendisine had cezası vurulmadığını söylemiş­lerdir.

Bazı alimler ise bu gelen kimsenin işlemiş olduğu günahın büyük günah değil de küçük günah olduğunu, çünkü büyük günahın namaz kılmakla düşmeyeceğini belirtmişlerdir. Dola­yısıyla da kılmış olduğu namaz, onun için bir kefaret olmuş oluyor


[1001] Hud: 11/114.

[1002] Buhârî, Mevâkitu's-Salat 4, Hudud 26; Tirmizî, Tefsiru'l-Kur'an 12, 3114; İbn Mâce, İkamets-Salat 193, 1398, Zühd 4254; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/385, 430.

[1003] Buhârî, Hudud 27.