[Muhammed]
Fri 27 March 2015, 03:53 pm GMT +0200
GÜNAHKAR GENCİN TEVBESİ
Mensur b. Ammar anlatıyor:Bir gece evden dışarı çıktım.
Bir evin kapısından geçince, içeriden bir gencin yalvarıp yakararak Allaha şöyle arz ettiğini işittim:
Ey Allahım! Sana karşı günah ettiğim zaman muhalefet ve isyan amacı içinde olmadım.
Nefsimin istekleri bana üstün geldi, şeytan beni aldattı, sonunda kendime zulmettim ve senin gazabına maruz kaldım.
Bu sözleri işitince başımı kapının arasına dayadım ve Kurân dan şu ayeti okudum:
Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. O ateşin başında gayet katı, çetin, Allah’ın kendilerine verdiği emirlere karşı gelmeyen ve kendilerine emredilen şeyi yapan melekler vardır.
[Tahrîm Suresi / 6. Ayet]
Bu ayeti okuduğum zaman o gencin feryadı yükseldi ve ben de o kapıdan geçip gittim.
Ertesi sabah o kapıdan geçince, yaşlı bir kadının yalvarıp yakararak şöyle dediğini işittim:
Benim bir çocuğum vardı ki geceleri Hak Teala'nın korkusundan ağlıyordu.
Dün akşam yine münacat ettiğinde birisi geldi, kafasını kapının arasına dayadı, Hak Teala'nın azap ayetlerinden birini okudu.
Bunun üzerine çocuğum feryat etti, şiddetle ağladı ve sonunda da ruhunu yaratıcıya teslim etti.
Ben şöyle dedim:
Ey anne! O ayeti ben okudum ve çocuğunun ruhunun beka âlemine göçmesine ben sebep oldum.
Eğer izin verirsen onu ben yıkayayım.
Anne şöyle dedi:
Evet, olur! Üzerinden kadife parçayı kaldırınca gencin boynunda bir parça bezin olduğunu gördüm, boynundaki bez parçasını açınca da yeşil hatla göğsüne şöyle yazıldığını gördüm:
Biz bu kulu tövbe suyuyla yıkadık.