Hadice
Fri 13 May 2011, 02:18 pm GMT +0200
Fezare Heyeti
1420) Ebu Vecze es-Sa'di şöyle anlattı:
Rasulullah (s.a.v.), Tebuk'ten döndükten sonra, ona, aralarında Harice İbn Hısn'la el-Hurr İbn Kays'm da bulunduğu on küsur kişilik Fezare oğulları heyeti zayıf develer üzerinde geldi. Onlar müslünıan olduklarını söylemek üzere gelmişlerdi. Rasulullah (s.a.v.) onlara, memleketlerini sordu. Onlardan birisi şöyle cevap verdi:
-Ülkemiz kuraklık yılma uğradı. Hayvanlarımız kırıldı. Kıtlık her tarafımızı sardı. Çoluk çocuğumuz aç kaldı. Bizim için Rabbi'ne dua et.
Rasulullah (s.a.v.) minbere çıkıp şöyle dua etti:
"Allah'ınıfÜlkelerine ve kullarına su ver. Rahmetini yay. Ölü bedeni dirilt. Allah'ım! Sen bize, kıtlıktan kurtarıcı, güzel ve iyi sonuçlu, her yanı kaplayıcı, bol, iri damlalı, hiç zarar vermeyen, yararlı, sağnaklı bir yağmurla acele olarak su ver. Allah'ım! Sen bize, rahmet olan su ver. Azap olan, yıkan, batıran, yok eden su verme. Allah'ım! Sen bize yağmur ver. Düşmanlara karşı bize yardım et.
Yağmur yağdı. Onlar göğün açılmadığını gördüler. Rasulullah (s.a.v.) minbere çıkıp şu duayı yaptı:
"Allah'ım! Üzerimize değil, etrafımıza. Allah'ım! Dağlara, tepelere, vadi içlerine ve ağaçlık ormanlık yerlere yağdır."
Bulutlar, Medine'nin üzerinden, elbisenin sıyrılıp çıkarıldığı gibi çekildi.[3]
[3] Beyhakî, Delâlıu'n-Nubuvve, VI/143, 144; İbn Kesir, el-Bidaye ve'n-Nihaye'sınde ondan nakletti, VI/91, 92.