sumeyye
Thu 11 March 2010, 11:36 am GMT +0200
Fadâle´nin Kötü Niyetini Değiştiren ve İmanını Berkiştiren Bir Hadise
Peygamberimiz Aleyhisselam Kabe´yi tavaf ederken Fadâle b. Umeyr b. Mülevvah el-Leysî öldürmek maksadıyla Peygamberimiz Aleyhisselama yaklaşınca, Peygamberimiz Aleyhisselam ona doğru vardı ve:
"Sen Fadâle misin?" diye sordu.
Fadâle:
"Evet! Fadâle´yim yâ Rasûlallah!" dedi.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Sen içinden ne geçiriyordun?" diye sordu.
Fadâle:
"Hiçbir şey düşünmüyordum! Allah´ı zikirle meşgul oluyordum!" dedi.
Peygamberimiz Aleyhisselam, güldü ve:
"Allah´tan af ve yarlıganmak dile!" buyurdu.
Sonra, elini onun göğsüne koyunca, kalbi yatıştı, imanı berkişti.
Fadâle:
"Vallahi, göğsümden elini kaldırdığı zaman, Allah´ın yarattıklarından, bana ondan daha sevgili olan birşey yoktu!" demiştir.[819]
Ebu Süfyan b. Harb´in İçinden Geçirdiği Bir Kuruntudan Dolayı Uyarılışı
Ebu Süfyan b. Harb Mescid-i Haram´da oturuyorken, Peygamberimiz Aleyhisselamın önde, Müslümanların da arkasından Peygamberimiz Aleyhisselamın izince yürüdüklerini görünce:
"Muhammed için askerler toplasam mı, şu adamla yine çarpışmaya dönsem mi, ne yapsam ki?!" diye içinden kurmaya başlamıştı.
O sırada, Peygamberimiz Aleyhisselam gelip onun başucuna dikildi ve iki küreği arasına eliyle vurarak:
"Allah o zaman da yine seni hor, hakir kılar!" buyurdu.
Ebu Süfyan, başını kaldırıp, başucuna Peygamberimiz Aleyhisselamın dikildiğini görünce:
"Şu ana kadar, senin gerçekten peygamber olduğuna kanaat getirememiştim.
İçimden geçirdiğim kuruntulardan dolayı Allah´a tevbe ediyor, O´ndan yarlıganmak diliyorum!" dedi.[820]
[819] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 59, İtan Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 180 Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ye´n-nihâye,c. 4, s. 308, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 185.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/411-412.
[820] İbn Sa´d ve Beyhaki?den naklen Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 304, İbn Sa´d, Beyhakî ve İbn Asâkfr´den naklen Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 2, s. 85.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/412.