sidretül münteha
Thu 21 October 2010, 07:14 pm GMT +0200
EY SEVGİLİ…
Sağa sola koşuşturmuştum deliler gibi. Senin geldiğini söylemişlerdi.
Nasılda özlemiştim nasıl da beklemiştim. Yıllardır gelmeni ağlaya ağlaya istemiştim.
Kokunu duymuştum taa uzaklardan, içim pır pır etmişti.
Çünkü sen ey sevgili sen gelmiştin. Sana koştum sen ama sen…
Sendin o gelen yüreğimdeki tek sevdam. Yıllar olmuştu seni bekleyeli ey sevgili ama sen gelmiştin özlemimdin, vuslatımdın
Geleceğini bilsem yıllarca sana gel diye ağlar ve seni beklerim..
Ey sevgili sen gelmiştin. Sana koştum ama sen, sen
Başın eğik, mahzun ve yaralı ey sevgili
Halimize mi acıdın yoksa imanımızın azlığına mı?
Kerbela misali mi acı verdi gazze sana!
Şehitler sevgililerine kavuşur sen ümmetine mi ağlarsın.
Ümmetini tanıyamaz mı oldun? Ey sevgili…
Ey sevgili…
Mahzun bakışın gitmiyor hayalimden, gözü yaşlı bakışın gitmiyor hayalimden.
Ömer’leri, âli’leri, ebubekir’leri, osman’ları mı aradın
Zeynep’leri, Sümeyye’leri, fatıma’ları mı aradın
Ne başın öne eğişin, ne yaralı bakışın ve mahzun bakışın gitmiyor hayalimden…
Günahkar bir dille ve kara bir yüzle kaldırıp başımı tekrar bakamadım yüzüne..
Ben ne âli olabildim ne Sümeyye
Ne Hamza olabildim ne ümame
Ne güvercin olabildim ne de mağarada örümcek,
Ben âlemleri yaratan rabbime kul, sana layık ümmet olamadım ey sevgili
Ey sevgili…
Hayatın hercü mercüne dalıp unuttum ben beni,
Yaratan rabbim unutmaz ve bırakmazken, ben beni unuttum.
Ben kardeşliği de kardeşlerimi de Müslümanlığı da unuttum ey sevgili
Namazları borç bildim,
Oruçları açlık
Zekâtı, sadakayı büyüklük bildim.
Dünyayı ebedi..
Yalnızlıktan korktum,
Yalnızlıklar rabbime ve sana varmakmış, namazlar rabbimin huzuruna, kalbin huzura varmasıymış
ey sevgili…
Sen kokan topraklar kan kokuyor
ey sevgili..
Cennetin güvercinlerini vuruyorlar, cennetin çiçeklerini koparıyorlar, anaların gözleri kan ağlıyor,
Kan çiçeklerini derip gülleri ekmedik
Ben beni bilmedim,
Düşmüşüm dizlerimin üstüne tut elimden ey sevgili…
Tut elimden takat kalmadı dizlerimde,
Virane olmuş canım can çekişir
Tut elimden kaldır ey sevgili
Harap olmuş yüreğim kanar.
Tut elimden biçareyim, yaralıyım
Sen tutup elimden kaldırmazsan,
Ben benliği yitiririm..
Tut elimden ey sevgili
Mahzun bakışın yaktı bu bedeni
Unutmuşluğum, unutulmuşluğum beni kahretti…
EY SEVGİLİ…
Yüreğimin derinliklerinde kopan fırtınayla sana özlemim
Ben sana Leylayım, mecnunum, keremim
Ruhum sensiz susuz çöllerde
Ab-ı hayatım sensin
Ruhum bedeni tahammül etmez
Dermansız derdimin dermanı sensin
Görmez olmuş gözlerim
Nurum, ışığım, sende, aydınlığım sensin
Yola düşmüş yüreğim
Yolum, yârim, yarenim sensin
Adını anınca titrer yüreğim
Yar sen,sevdiğim sen,sevdiceğim sensin..
özlem Ç.
Nasılda özlemiştim nasıl da beklemiştim. Yıllardır gelmeni ağlaya ağlaya istemiştim.
Kokunu duymuştum taa uzaklardan, içim pır pır etmişti.
Çünkü sen ey sevgili sen gelmiştin. Sana koştum sen ama sen…
Sendin o gelen yüreğimdeki tek sevdam. Yıllar olmuştu seni bekleyeli ey sevgili ama sen gelmiştin özlemimdin, vuslatımdın
Geleceğini bilsem yıllarca sana gel diye ağlar ve seni beklerim..
Ey sevgili sen gelmiştin. Sana koştum ama sen, sen
Başın eğik, mahzun ve yaralı ey sevgili
Halimize mi acıdın yoksa imanımızın azlığına mı?
Kerbela misali mi acı verdi gazze sana!
Şehitler sevgililerine kavuşur sen ümmetine mi ağlarsın.
Ümmetini tanıyamaz mı oldun? Ey sevgili…
Ey sevgili…
Mahzun bakışın gitmiyor hayalimden, gözü yaşlı bakışın gitmiyor hayalimden.
Ömer’leri, âli’leri, ebubekir’leri, osman’ları mı aradın
Zeynep’leri, Sümeyye’leri, fatıma’ları mı aradın
Ne başın öne eğişin, ne yaralı bakışın ve mahzun bakışın gitmiyor hayalimden…
Günahkar bir dille ve kara bir yüzle kaldırıp başımı tekrar bakamadım yüzüne..
Ben ne âli olabildim ne Sümeyye
Ne Hamza olabildim ne ümame
Ne güvercin olabildim ne de mağarada örümcek,
Ben âlemleri yaratan rabbime kul, sana layık ümmet olamadım ey sevgili
Ey sevgili…
Hayatın hercü mercüne dalıp unuttum ben beni,
Yaratan rabbim unutmaz ve bırakmazken, ben beni unuttum.
Ben kardeşliği de kardeşlerimi de Müslümanlığı da unuttum ey sevgili
Namazları borç bildim,
Oruçları açlık
Zekâtı, sadakayı büyüklük bildim.
Dünyayı ebedi..
Yalnızlıktan korktum,
Yalnızlıklar rabbime ve sana varmakmış, namazlar rabbimin huzuruna, kalbin huzura varmasıymış
ey sevgili…
Sen kokan topraklar kan kokuyor
ey sevgili..
Cennetin güvercinlerini vuruyorlar, cennetin çiçeklerini koparıyorlar, anaların gözleri kan ağlıyor,
Kan çiçeklerini derip gülleri ekmedik
Ben beni bilmedim,
Düşmüşüm dizlerimin üstüne tut elimden ey sevgili…
Tut elimden takat kalmadı dizlerimde,
Virane olmuş canım can çekişir
Tut elimden kaldır ey sevgili
Harap olmuş yüreğim kanar.
Tut elimden biçareyim, yaralıyım
Sen tutup elimden kaldırmazsan,
Ben benliği yitiririm..
Tut elimden ey sevgili
Mahzun bakışın yaktı bu bedeni
Unutmuşluğum, unutulmuşluğum beni kahretti…
EY SEVGİLİ…
Yüreğimin derinliklerinde kopan fırtınayla sana özlemim
Ben sana Leylayım, mecnunum, keremim
Ruhum sensiz susuz çöllerde
Ab-ı hayatım sensin
Ruhum bedeni tahammül etmez
Dermansız derdimin dermanı sensin
Görmez olmuş gözlerim
Nurum, ışığım, sende, aydınlığım sensin
Yola düşmüş yüreğim
Yolum, yârim, yarenim sensin
Adını anınca titrer yüreğim
Yar sen,sevdiğim sen,sevdiceğim sensin..
özlem Ç.