sumeyye
Fri 16 July 2010, 12:38 pm GMT +0200
EY GAFİL İNSAN!
Ey insan, ol ki âgâh,
Hiç ummadığın anda, ecelin gelir nâgâh
İyi bil ki bu dünyâ, bir "rüyâ"dır nihâyet
Bu rüyâdan, "ölüm"le uyanırsın sen elbet
Bir yere girersin ki, karanlık, dar bir kabir
Ve suâle çekerler seni “Münker” ve “Nekîr”
Ebedî kalacağın, iki yer vardır ki hem,
O, ya “Cennet” olacak, ya mâlesef “Cehennem”
Bunlara çok yakında olacaksın âşinâ
Öyleyse uyan çabuk, al aklını başına
Bunları düşünmekten, var mı daha mühim iş?
Gafletten uyanmazsan, fecî olur bu gidiş
Ey dünyâ lezzetine aldanan gâfil insan!
"Ölüm"e hazırlan ki, elinde fırsat şu an
İnsanları bekliyor, Cehennemin ateşi
Öyle şiddetlidir ki, bulunmaz aslâ eşi
Bilse idi bunları, koyun ile sığırlar,
Yemeğe, bir lokma et bulamazdı insanlar
Zîrâ kederlerinden, hiç yemezlerdi, hattâ
Bu yüzden, deri kemik kalırlardı âdetâ
"Kıyâmet günü" için şimdiden yap ki azık,
Yanarsın aksi hâlde, kendine etme yazık
Hazırlıklı olanın, aslâ olmaz zararı
Cennet bahçelerinden, bahçe olur mezârı
Bir kul ki, hazırlanmaz ve etmezse hiç esef,
Mezârı, Cehennemden çukur olur mâlesef)
Bir gün eshâbı kirâm, Resûlden etti suâl:
(Kim, insanlar içinde bulur izzet ve kemâl?)
Buyurdu ki: (Ölümü en fazla yâd edendir
Ve ona hazırlıkta, acele eyliyendir)
Sordular ki: (Günâhtan etmek için ictinâb,
Ne gibi tedbîrleri almamız eder îcâb?)
Buyurdu: (Çıkarmayın ölümü yâdınızdan
Zîrâ ecel, sür’atle geliyor ardınızdan
Bir de hiç unutmayın ve bilin ki muhakkak,
Sizin her işinizi, görüyor cenâb-ı Hak
"Ölüm", müslümânlara hediyedir, nîmettir
Günâhı olanlara, acı bir musîbettir
Hazırlıklı olursa ölüme bir müslümân,
Sevinir, ferahlanır eceli geldiği an
"Îmân ile" gidince hele o âhirete,
Bayramdır onun için, erer büyük devlete
Melek-ül mevt gelerek, söyler ki o mü'mine:
(Hiç korkma, gidiyorsun Erhamürrâhimîne
Cennet seni bekliyor, çok sevin, gülsün yüzün
Artık hiç olmıyacak sana keder ve hüzün)
O kişi, bu hitâbla olduğunda müşerref,
Erer büyük devlete, bu, ne büyük bir şeref
ALINTI