hafiza aise
Tue 19 April 2011, 10:53 am GMT +0200
Ensar'ın Değerlendirmeleri
Bu arada söz konusu taksimin yankıları dalga dalga Ci'rane'de dolaşıyordu; hatta Erisar'dan biri, Efendimiz'in yaptığı bu taksimi kastederek:
- Bu, adalet gözetilmeyen bir taksimattır ve bunda, Allah'ın nzası da gözetilmemiştir, demişti. Bunu duyan İbn Mes'üd:
- ValIahi de bu sözü Resülullah'a ulaştıracağım, diyerek bir çırpıda huzura gelmiş ve durumdan Allah Resülü'nü haberdar etmişti. Resülullah çok üzülmüştü; yüzünün rengi kaçmış ve adeta damarlarındaki kan çekilir gibi olmuştu! Etrafına dönüp:
- Allah ve Resülü de adil olmayacaksa kim adil davranabilir ki, buyurdu. Ardından da ilave etti:
- Allah (celle celaluhü) Musa'ya merhamet buyursun! O, bunlardan daha fazlasına maruz kalmıştı da hep sabırla karşılık vermişti!
Bütün bunlar yaşanırken bazı insanlar kenara çekilmiş, olup bitenlere bir anlam vermeye çalışıyorlardı. Bir aralık Sa'd İbn Ebi Vakkas Efendimiz'e yaklaşarak:
- Ya Resülullah, dedi. Uyeyne İbn Hısn ve Akra' İbn Habis'e yüzer deve verirken Cuayl İbn Siiraka'ya niye vermedin?
Aklına takılanı gündeme getiriyor ve bu sorusuyla o, işin hikmet boyutunu öğrenmek istiyordu; onun için Sa'd İbn Ebi Vakkas'a dönen Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellern), şunları söyleyecekti:
- Muhaınmed'in nefsi yed-i kudretinde olana yemin ederim ki Cuayl İbn Siiraka; Uyeyne İbn Hısn ve Akra' İbn Habis gibi yeryüzü dolusunca insandan daha hayırlıdır. Ben, Müslüman olsunlar diye, onların gönüllerini almak için verdim! Cuayl İbn Siiraka'yı ise, sağlam Müslümanlığına havale ettim! Öyle ki, ondan başkası Bana daha sevimli olduğu halde birisine Ben, Allah'ın onu yüzü üstüne cehenneme atmasından endişe ettiğim için daha fazla cemilede bulunur ve ganimetten pay veririm!
Demek ki Efendimiz'in onlara ganimetten vermesi, kalplerindeki iman duygusunu canlandırma, Müslümaıı1ığa gelişlerini hızlandırma, onların şahsında kabilelerindeki insanların da gönüllerini alma, bazılan itibariyle şerlerinden emin olma arzusundan kaynaklanıyordu. Öyleyse bir insana ganimetten çok pay verilmesi, o insanı Allah Resülü'nün daha çok sevdiği veya onun din adına daha faydalı işler yaptığı anlamına gelmiyor, belki gelecek itibariyle daha sevimli ve din adına daha faydalı işler yapacak insanları kazanmak için bazılarına önceden verilen bir avans manası taşıyordu!