sumeyye
Fri 10 September 2010, 01:22 pm GMT +0200
El amân Yâ Resûlallah!
Rabbimizin emriyle Sûr’a üfürülünce,
Mavi gökler dürülüp dağlar yürütülünce,
Altta Gayya kor alev, üstte Sırat zor ince,
O dehşet an çatınca elimden tutar mısın?
Beşer Haşr-i Ekber’e bölük bölük akarken,
Ana kızdan, babalar oğullardan kaçarken,
Kimisi sürünürken kimileri uçarken,
Mübarek kanadını üstüme açar mısın?
Cehennem homurtusu yürekler hoplatırken,
Harareti, heybeti kürreyi çatlatırken,
Güneş bir karış üstte beyinler patlatırken,
Havz-ı Kevser’in ile bizleri sular mısın?
Amel defterlerimiz dört yandan üşüşünce,
Başımız öne düşer, herkeste bir düşünce,
Hak terazi kurulmuş ayarı kıldan ince,
Sevap tarafımıza birazcık basar mısın?
O en büyük harmanda savrulurken insanlar,
Derileri soyulup kavrulurken insanlar,
Şefaat dilenirken milyarderler, sultanlar
Bîçâre kıtmirinin halini anlar mısın?
Alevden tabutlarla Gayya’ya sevk başlarken,
Cehennem-i zümerâ affetmeden haşlarken,
Herkes kendi nefsini şeytan diye taşlarken,
Livaü’l-Hamd altında bizleri saklar mısın?
Mithat DOĞRUYOL