saniyenur
Mon 9 January 2012, 07:16 pm GMT +0200
Ehl-i Sünnet’in İnancı Peygamberlerin Getirdiklerine Tabî Olmaya Dayanır
Ehl-i sünnet’in iman esasları peygamberlerin getirdiklerine tabi olmaktan ibarettir.
Dinin aslı daha önceden de açıklandığı gibi Rasûlün getirdiklerine iman etmektir. Bundan dolayı Bakara suresinin son iki âyet-i kerîme’si bu temel esasları ihtiva ettiklerinden ötürü başkalarının sahip olmadığı büyük bir önem taşırlar. Buharî ile Müslim’de, Ebu Mes’ud Ukbe b. Amr, Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem-den şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir: "Kim bir gecede Bakara suresinin sonundan iki âyet-i kerîme okuyacak olursa, o iki âyet ona yeter."[8]
Müslim’in Sahih’inde de İbn Abbas -Radıyallahu anh-dan şöyle dediği rivayet edilmektedir: Cebrail, Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem-in yanında oturuyorken üst taraftan bir ses işitti. Başını kaldırdıktan sonra şöyle dedi: Bu, semanın bugün (ilk olarak) açılan bir kapısıdır. Bugünden başka asla açılmış değildir.
O semadan bir melek indi, onun hakkında da şunları söyledi: Bu yeryüzüne (ilk defa) inen bir melektir. Bugünden önce asla inmiş değildir. (Melek gelip) selam verdi ve dedi ki: Sana verilen iki nurun müjdesini veriyorum. Bunlar senden önce hiçbir peygambere verilmiş değildir: Fatihatu’l-Kitab ile Bakara suresinin sonları. Bunlardan okuduğun herbir harfin (karşılığı) mutlaka sana verilir."[9]
Ebu Talib el-Mekkî de şöyle demektedir: İmanın rükünleri yedi tanedir. -Bu beş esas ile birlikte- kadere iman ve cennet ile cehennem ateşine iman etmektir.
Bu doğrudur, buna dair deliller sabit, muhkem ve katî’dir. Tevhid ve risalete dair delillere daha önceden değinmiş bulunuyoruz.
[8] Buhârî 4008, 5008, 5009, 5040, 5051; Müslim 808.
[9] Müslim 806.