ezelinur
Thu 9 September 2010, 04:24 pm GMT +0200
Genc veli ölüm döşeğinde ,ömrünün son dakikalarını yasamaktadır.
hayatını hep ahirete göre yaşayan bir ailenin ferdi oldugu icin olum korkusuna dayanıklıdır…
Ve babasida oyle bir evlada hakkiyla baba olmus ,bir baska hak dostudur.
Baba oğula sorar:”evladım!ahirette ne ile karsilasmayi bekliyorsun?
Sorudaki ima genc veliyi tebessum ettirir.yani baba sormaktadir,
”acaba bahtına ne çıkacak?rahmetmi azapmı?
ölum yolcusu son nefeslerinden birini daha aldiktan sonra cevap verir:
”babacığım ”eger öteki taraftaki durumuma annem karar verseydi
acaba ne yapardi?”baba hic duraksamadan ;
”evladım”der.”annendir o şefkatlidir.günahına ,sevabına bakmadan seni cennetin firdevsine indirirdi.”
ve bu cevap genc velinin dunya yasamindaki son tebessumune neden olur.gozleri once yasarir.,sonra umitle ,guvenle parlar babasına döner:
”ey babam!benim Rabbim ,bana benim annemden daha sefkatlidir.”
baş sağa düşer.dudaklar kapanır.dünya bir atlama tahtası olur,firdevs’e dogru.