hafiza aise
Tue 25 September 2012, 02:18 pm GMT +0200
Ecel ve takdir
Nuray Hanım: “Annem 10 Ağustos günü rahmetli oldu. 13 yıldır aklı ermeden yaşadı. Biz iki kız kardeş çok iyi baktık. Hep elimizden yedi içti, altını temizledik. Aklı ermediği için bakımı çok zordu... İlâç yazdılar. Ben ilâçları alıp geldim yutturdum ama nefes borusuna kaçırmışım. Gözümüzün önünde kalp krizi geçirmiş anlamadık. Bebe bisküvisiyle ilâçlarını verirken boğazına kaçırdım ve ambulans geldi zaten o anda kaybettik. Ben kendimi çok suçluyorum bu konuda... Son günü ölüm anında eziyet çektirdim gibi bilmeden. Bu konuda aydınlanmak istiyorum.”
Başınız sağolsun. Sizi tebrik ve tes’id ediyorum. Rahatsız olan annenize güzel muâmele yapmanız örnek bir davranış. Siz bunu başarmışsınız. Son andaki olayda sizin kusurunuz gözükmüyor. Takdir böyle imiş. Kendinizi hırpalamayın. Annenize bol bol duâ edin. Allah sizi annenize cennette kavuştursun. Âmin.
süleyman kösmene