sumeyye
Thu 24 December 2009, 09:41 pm GMT +0200
Ebu Talib'in Peygamberimizin Hürmetine Yağmurun Yağmasını İstemesi
îbn-i Asâkir´in Târih´inde naklettiğine göre Celheme bin Arfeta demiştir ki: "Ben Mescid-i Haram´a gitmiştim. Kureyş´in dağınık bir vaziyette bulunduğunu, izdiham ve gürültüden geçilmediğini gördüm. Yağmur duası yapıyorlardı. İçlerinden biri: "Lât ve Uzzâ adındaki putlarınızın yanma giderek, onlardan şefaat isteyin!" diye bağırıyordu. Bir başkası da: "Menât´a gidiniz, Menât´a" diyerek haykırıyordu, içlerinden yaşlı birisi bu arada: "Vesim ve Kasim! Yani meşhur ve büyük adam! Güzel yüzlü, tatlı ve haklı sözlü! Size ne oluyor da O´na başvurmuyorsunuz? ibrahim´in bakiyesi, ismail´in sülâlesi sizin
içinizdedir!" dedi. Bu yaşlı kişiye: _"Ebû Talib´i mi kastediyorsun?" diye sordular. O da: "Evet" karşılığını verdi. Hep birlikte kalkıp Ebu Talib´in evine gittiler. Ben de gittim. Kapıyı çaldıklarında Ebû Talib dışarı çıktı ve niçin geldiklerini anlatmaları üzerine de: "Öğle vaktinin girmesini ve rüzgarın esmesini bekleyiniz" dedi. Güneşin zevalinden sonra, yanında sanki buluttan sıyrılan güneş gibi biri bulunduğu halde halkın yanma çıktı. Etrafında başka gençler de vardı. Ebû Talib yanındaki güneş yüzlü gencin elinden tutup Kabe duvarının dibine ve arkası Kâbeye dayalı bir vaziyette oturttu. O genç de şehadet parmağını yukarı kaldırarak dua edip sığındı. Yanındaki diğer gençler de yalvarıp yakarıyorlardı. Semada ise hiç bulut yoktu. Derken bulutlar görünmeye ve çeşitli taraflardan yükselmeye başladı. Çok geçmedi hava iyice kapandı ve bol bol yağmur yağdı. Vadilerden seller aktı ve her taraf bolluk bereketlik oldu. Ebû Tâlib de bunun üzerine şiir hâlinde şu sözleri söyledi:
"Nûr yüzlü! O´nun yüzüsuyu hürmetine yağmur istenir. Kendisi yetimlerin sığınağı, dulların dayanağıdır.
Her tarafı kıtlık ve kuraklık sarmışken, nimete ve berekete kavuşuldu.
Adalet terazisi bir arpa ağırlığında hatâ etmez. "
Tartıcısı da gerçek ve güvenli olunca, hiçbir haksızlık olmaz!" [16]
[16] Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 1/221-222.
îbn-i Asâkir´in Târih´inde naklettiğine göre Celheme bin Arfeta demiştir ki: "Ben Mescid-i Haram´a gitmiştim. Kureyş´in dağınık bir vaziyette bulunduğunu, izdiham ve gürültüden geçilmediğini gördüm. Yağmur duası yapıyorlardı. İçlerinden biri: "Lât ve Uzzâ adındaki putlarınızın yanma giderek, onlardan şefaat isteyin!" diye bağırıyordu. Bir başkası da: "Menât´a gidiniz, Menât´a" diyerek haykırıyordu, içlerinden yaşlı birisi bu arada: "Vesim ve Kasim! Yani meşhur ve büyük adam! Güzel yüzlü, tatlı ve haklı sözlü! Size ne oluyor da O´na başvurmuyorsunuz? ibrahim´in bakiyesi, ismail´in sülâlesi sizin
içinizdedir!" dedi. Bu yaşlı kişiye: _"Ebû Talib´i mi kastediyorsun?" diye sordular. O da: "Evet" karşılığını verdi. Hep birlikte kalkıp Ebu Talib´in evine gittiler. Ben de gittim. Kapıyı çaldıklarında Ebû Talib dışarı çıktı ve niçin geldiklerini anlatmaları üzerine de: "Öğle vaktinin girmesini ve rüzgarın esmesini bekleyiniz" dedi. Güneşin zevalinden sonra, yanında sanki buluttan sıyrılan güneş gibi biri bulunduğu halde halkın yanma çıktı. Etrafında başka gençler de vardı. Ebû Talib yanındaki güneş yüzlü gencin elinden tutup Kabe duvarının dibine ve arkası Kâbeye dayalı bir vaziyette oturttu. O genç de şehadet parmağını yukarı kaldırarak dua edip sığındı. Yanındaki diğer gençler de yalvarıp yakarıyorlardı. Semada ise hiç bulut yoktu. Derken bulutlar görünmeye ve çeşitli taraflardan yükselmeye başladı. Çok geçmedi hava iyice kapandı ve bol bol yağmur yağdı. Vadilerden seller aktı ve her taraf bolluk bereketlik oldu. Ebû Tâlib de bunun üzerine şiir hâlinde şu sözleri söyledi:
"Nûr yüzlü! O´nun yüzüsuyu hürmetine yağmur istenir. Kendisi yetimlerin sığınağı, dulların dayanağıdır.
Her tarafı kıtlık ve kuraklık sarmışken, nimete ve berekete kavuşuldu.
Adalet terazisi bir arpa ağırlığında hatâ etmez. "
Tartıcısı da gerçek ve güvenli olunca, hiçbir haksızlık olmaz!" [16]
[16] Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 1/221-222.