hafiza aise
Wed 6 July 2011, 03:29 pm GMT +0200
3— Ebu Hureyre ve Arkadaşlarının Medine'ye Gelişi:
Allah Rasûlü (s.a.) Medine'de Sibâ' b. Urfuta'yı vekil bıraktı. Ebu Hureyre bu sırada Medine'ye gelmişti. Sabah namazında Sibâ' b. Urfuta'ya yetişti. Onu, birinci rekâtta Meryem, ikinci rekâtta da Mutaffifîn sûrelerini okurken dinleyince kendi kendine şöyle dedi: Falan kimseye yazıklar olsun ki, onun iki ölçeği vardır; kendisi bizzat ölçerek aldığı zaman bol ölçekle alır, satarken ölçtüğü zaman ise eksik ölçekle satar. Namazını bitirince Sibâ'ın yanına geldi. Sibâ' ona azık hazırladı. Allah Rasûîü'nün yanına ulaştı ve müs-lümanlarla konuştu. Bunun üzerine müslümanlar, onu ve arkadaşlarım kendi hisselerine ortak ettiler.
Seleme b. Ekva' şöyle der: Allah Rasûlü (s.a.) ile beraber Hayber'e gitmek üzere yola çıktık. Geceleri yürüyorduk. Ashabtan biri, Âmir b. Ekva'a: Kısa vezinli şiirlerinden bize bir şeyler dinletmez misin? dedi. Âmir, şair idi. Müslümanlara şiirler okuyarak arkalarından develeri sürmeye başladı. Şöyle diyordu:
"Allah'ım! Sen olmasaydın biz hidayet bulamaz, Tasadduk etmez ve namaz da kılmazdık.
Yaptıklarımı bağışla, canımız sana feda oîsun. Düşmanla karşılaştığımızda ayaklarımızı sabit kıl,
Bize sükunet ve metanet indir, Çağnlsak geliriz.
Bize feryad ve figân ettiklerinde,
Başımıza getirmek istedikleri fitneden sakındır."
Allah Rasûlü (s.a.): "Şiir söyleyerek develeri süren kimdir?" diye sordu. "Âmir." dediler. "Allah ona merhamet etsin!" buyurdu. Ashabtan biri "Ya Rasûlaliah, ona şehidlik vacip oldu. Keski ondan bir müddet daha bizi faydalandirsaydımz!" dedi. [733]
[733] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/362-363.
Allah Rasûlü (s.a.) Medine'de Sibâ' b. Urfuta'yı vekil bıraktı. Ebu Hureyre bu sırada Medine'ye gelmişti. Sabah namazında Sibâ' b. Urfuta'ya yetişti. Onu, birinci rekâtta Meryem, ikinci rekâtta da Mutaffifîn sûrelerini okurken dinleyince kendi kendine şöyle dedi: Falan kimseye yazıklar olsun ki, onun iki ölçeği vardır; kendisi bizzat ölçerek aldığı zaman bol ölçekle alır, satarken ölçtüğü zaman ise eksik ölçekle satar. Namazını bitirince Sibâ'ın yanına geldi. Sibâ' ona azık hazırladı. Allah Rasûîü'nün yanına ulaştı ve müs-lümanlarla konuştu. Bunun üzerine müslümanlar, onu ve arkadaşlarım kendi hisselerine ortak ettiler.
Seleme b. Ekva' şöyle der: Allah Rasûlü (s.a.) ile beraber Hayber'e gitmek üzere yola çıktık. Geceleri yürüyorduk. Ashabtan biri, Âmir b. Ekva'a: Kısa vezinli şiirlerinden bize bir şeyler dinletmez misin? dedi. Âmir, şair idi. Müslümanlara şiirler okuyarak arkalarından develeri sürmeye başladı. Şöyle diyordu:
"Allah'ım! Sen olmasaydın biz hidayet bulamaz, Tasadduk etmez ve namaz da kılmazdık.
Yaptıklarımı bağışla, canımız sana feda oîsun. Düşmanla karşılaştığımızda ayaklarımızı sabit kıl,
Bize sükunet ve metanet indir, Çağnlsak geliriz.
Bize feryad ve figân ettiklerinde,
Başımıza getirmek istedikleri fitneden sakındır."
Allah Rasûlü (s.a.): "Şiir söyleyerek develeri süren kimdir?" diye sordu. "Âmir." dediler. "Allah ona merhamet etsin!" buyurdu. Ashabtan biri "Ya Rasûlaliah, ona şehidlik vacip oldu. Keski ondan bir müddet daha bizi faydalandirsaydımz!" dedi. [733]
[733] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/362-363.