sidretül münteha
Sat 23 October 2010, 10:52 am GMT +0200
Düşlerimin Sevgilisi
suskun kalabalıklar devşirerek
yüzsüzce yine geldim kapına ayrılığa mekan olmuş yüreğimle
bilesin ki …düşlerimden gittiğin günden beri
garip kimliksiz düşler doldurdu alemimi
acılı ve yaralı hüzünler daim sırdaşım oldu.
şeytan ruhlu oyunların istilasına uğrarken
ah ömrümün nefesi sensız nefes almak ne zormuş
şimdi bir ölünün tutanakçısımı oldu yoldaşım
DAHA Kaç hüzün iliştireyim nefes aralarına,
kaç çile boşaltayım yalan yollara
kaç ıstırap demlensin içimde söyle yar
kaç zemheri ağıtlar terdütsüz ölümler girsin rüyalarıma..
bir Zifiri karanlıki, yüreğimin sokaklarına sinmiş.
ağlarla sarılmış etrafım
künyemi unuttum kalbimin gül çeşmeleri yollara sızmış, kalmış kimsesiz...
nefessiz... sesiz sensiz çaresiz
taşlar bile ağlarken hasretinden
ya ben ben nıye ağlamayı unutum
senszi ağlıyan gözlerim kör olsun
benim gözlerim işte
işte şimdi ağlıyorum
bi kor evet öyle bı kor ki içimi yakıyor
şuan içimde yanan ateş senmisin
peki ya
Nerdesin
nerdesin...
nerelerdesin
yağmurun elleriyle yenıden dırılmek
yaşamak istiyorum
ölüm mü diriltecek beni, yoksa bahtımın karası gözlerinmi
ALINTI