ezelinur
Sun 22 August 2010, 08:04 pm GMT +0200
Sevgi tûba tûba açan bir ALLAH gülüdür; mihnetkeş ruhların ikliminde..
Mahrumiyeti koklarlar sabırsızlar ise..
Sevgi hiç bitmeyen ve kesinlikle batmayan gecesiz bir güneştir; apak gönüllerin kristalinde…
Ama ışığa dirilebilenler için.
Aynası paslı olanlar ise ayaz alaşımlı karanlığı yaşarlar ekvator aydınlığında.
Ve sevgi, bir misktir; bahar bahar yudumlamak için..
Lakin yalnızca O’nun için…
Aşırı gülme, yokluğu yaşamanın ifadesidir…
Ağlamak ise sevginin izdüşümüdür, yakınlığın derecesine göre.
Gerçek huzur ve sevinç ise ancak zifaf huzurundadır.
Dememiş miydin: Çok seversen; çok ağlarsın diye..
Ağlıyorsan niçin sevinmezsin, çok sevildiğine..
Şimdinin kara perdesine bakma; az ilerideki ışığı öp.
Dikenlerle meşgul olma; gülleri kokla doya doya.
Sevgiyi iç, kevser içmiş olacaksın.
Ölürsen sevgiden öl ve sevgiline kavuş!!
Hem kime sevdalısın ki!!
O’nu seven mahlukatını da sever sırf O’ndan ötürü..
Fanileri değil, ebedi dostluğunu ve Senin dostluğunu kazandıran Dostlarını istiyoruz Rabbim…
AMİN
Fatma Demirci