ezelinur
Tue 19 October 2010, 07:40 pm GMT +0200
Tükeniyorum Rabbim!
Yanlız kaldığımı düsünüp,varlığının her an,her noktasında tezahur ettiğini, beni devamlı koruyup gözettiğini,
gönlümden geçenlere dahi cevap verdiğini unuttuğum an! “Rabbim”demeyi unuttugumda tükeniyorum!
Diriliyorum Rabbim!
Sana yaslandığım ,Sana güvendiğim… Seninle başlayıp, Seninle devam ettiğim,
tüm işlerimi Sana havale ettigim an! “Ne güzel dostsun” dediğimde diriliyorum.
Tükeniyorum Rabbim!
Tüm sevdiklerimden;anne babamdan,canandan,ten kafesindeki candan yakın olduğunu bilerek,ellerimi Sana açmayı,
Senden çözüm ,Senden çare beklemeyi, hüzünlenip, kederlenip, sızlanarak, sızımı gidereceğini unuttuğum an!
“Bu dertler neden bana?” dediğimde tükeniyorum.
Diriliyorum Rabbim!
Havayı soluyup Seninle dolduğum, gözümü açtiğımda Seni bulduğum,en saglıklı irtibatı Seninle kurduğum,
tüm dünya bana küsse de Seni umduğumdan! “Kahrın da hoş, lütfun da hoş”dediğimde diriliyorum.
Tükeniyorum Rabbim!
Dünya meşgalesine dalıp bir cenneti, bir azabı, bir de ölümü unuttuğum an!
“Beni affet” demeyi unuttuğumda tükeniyorum.
Diriliyorum Rabbim!
Yandığımda Seninle söndüğüm,Seni anıp ruhumu güldürdüğüm,O sırlı gücünden kuvvet aldığım,
Seninle yürüdüğüm,Seninle bulustuğum,seninle konuştuğum an!
“Yarab, bırakma ellerimi” dediğimde diriliyorum.
Engelle tükenişimi. Dirilt beni Rabbim!
(amin)