sumeyye
Tue 14 August 2012, 07:53 am GMT +0200
I. Devletin Göndermesi Ve Ehil Bulunmaması:
Şafiî Mezhebine göre, zekâtın, mükellefçe malın bulunduğu yerden başka bölgeye gönderilmesi caiz değildir, bu yerde ödenmesi ve harcanması vaciptir. Bu yer de, takvim yılının tamamlandığı sırada malın bulunduğu yerdir. Fakat hak sahibi bulunmayınca, zekât başka yere gönderilebilir; hak sahibi bulunmasına rağmen, zekât başka yere gönderilirse, ödeme bazı hukukçulara göre geçerli olur, ancak bu günahtır; bazı hukukçulara göre ise ödeme geçersizdir. Devlet tahsil ettiği zekâtı, dilediği yerde harcamakta serbesttir. Nitekim Ömer b. Abdilaziz, adaleti göstermek üzere bir bölgeden gönderilen zekâtı başka bir yere iade etmiştir ki, bu asla icmaa aykırı değildir. Bunun dışında, uzak veya yakın başka yere gönderilmez. [277]
[277] Bilmen, HFK, c. IV, s. 118; Cezîrî, Fame, c. I, s. 626; Kardavî, FZ, c. II, s. 814, 819; Maverdî, age, s. 124.