sumeyye
Sat 31 July 2010, 02:51 pm GMT +0200
Değerimizin bilinmesini beklemeli miyiz?
Hepimiz, birilerine yaptığımız iyiliklere karşılık, içimizde beklenti oluşturuyoruz Birilerine bir şeyler verirken, günü geldiğinde bu insan da benim yanımda olur diye düşünmeden duramıyoruz
Beklentilerimiz, verdikçe çoğalıyor Belki de öyle bir hale geliyor ki; karşımızdakilerden bedel bekliyoruz Ben, ona zamanında çok yaptım
Eğer, zor günümde yanımda olmazsa kendimi kötü hissederim diye, işin başında kendimizi şartlıyoruz Şöyle bir etrafınızdakileri dinleyin, hemen herkesin bu konuda bir kötü deneyimi vardır
Yaptıklarının karşılığını aldığını söyleyen insanlar da, temelde her şeye pozitif bakan, beklentileri az insanlardır
İş bu noktaya geldiğinde, şöyle düşünüyorum; neden beklentilerimizi çoğaltacak kadar fazla veriyoruz Verirken, kendimizden niye eksiltiyoruzTabii ki, yakınlarımıza yardımcı olalım
Ama onlara verdiklerimiz, bizden bir şeyler götürmesin Öyle hissedelim ki; ben elimden geleni yaptım, bunu kendimi iyi hissetmek için yaptım; yaptıklarımın değerini bilirse ne iyi, ama vermezse, beklenti içinde değilim diyebilelim Bu da ancak verirken ölçüyü kaçırmamakla olur diye düşünüyorum
Ben, kendi şahsıma şöyle bir yol izliyorum Etrafımda, bana zor zamanlarımda yetişmiş insanlara, daha farklı bir yer veriyorum kalbimde Onların illaki ailem olması önemli değil Arkadaşlar, bazen ailenin önüne geçebiliyor
Onların, dar günlerinde yetişmeyi, ön plana alıyorum
Hayatımda, çok zor günler de geçirdim Bu zor günlerde, ben de, geçmişte çok şey paylaştığım insanlardan, beklenti içine girdim Ama karşılığını bulamadığımı şaşırarak ve üzülerek gördüm
Bunun yanında, pek de bir şey beklemediğim insanlar, bana daha çok yetiştiler Ben de bundan sonraki yaşamımda, değer verdiğim kişilerin sırasını belirledim
Eğer, yaşamımız boyunca, birilerinin bedelini ödemesini beklemeden, kendimizi üzmeyecek, yıpratmayacak ve eksiltmeyecek kadar vermesini başarırsak, sanırım, kendimizi pişmanlık ve yılgınlık içinde bulmayız
Sevdiklerine sınırsızca verip, karşılığını alamamak, insanı öfkelendiren, bezdiren, gerçekten üzen bir duygu Bu duygudan uzak kalmaya çalışmak ve bunun için verirken kendimizi sınırlamakta hepimizin hakkı sanırım
Leyla Draman