sumeyye
Sat 19 March 2011, 02:32 pm GMT +0200
Daveti Kabul Etmeyen Düşmana Muamele:
Müslüman olmaya ya da cizye vermeğe yanaşmayıp daveti kabul etmezlerse, onlara karşı Allah (cc) dan yardım dilenir ve onlarla savaşılır: Bunula alâkalı olarak Peygamber Efendimiz (sas) şöyle buyurmuştur:
“(Müslüman olmayı ya da cizye vermeyi) kabul etmezlerse, onlara karşı Allah (cc) dan yardım dile ve onlarla vuruş.” Ordunun komutanı onların ileri sürebilecekleri bir mazeret bırakmadığı, onlar da düşmanlıkda ısrar ettikleri için, onlarla savaşmak farz olmuştur. Bu durumda onlara karşı Allah (cc) dan yardım dilemek gerekir. Çünkü dostlarına yardım eden, düşmanlarını alçaltan O'dur. Öyle ise, O'ndan yardım dilenmelidir. [17]
Düşmanın Müslümanları Kalkan Olarak Kullanması:
Onlara karşı mancınıklar kurulur. Ekin ve ağaçları ifsad edilip yakılırlar ve onlara silah atılır. Müslümanları kendilerine siper ederlerse, müslümanlar kâfirleri kastederek o tarafa atış yaparlar: Bu tatbikatla kâfirler daha fazla öfkelendirilmiş ve frenlenmiş olurlar ki, asıl maksat da budur.
Sahih bir rivayette anlatıldığına göre; Peygamber Efendimiz (sas) aralarında müslümanlar bulunduğu halde Tâif halkını muhasara etmiş ve mancınıklarla üzerlerine taş yağdırmıştı. Düşman yurdunda mutlaka esir olarak bulunan veya ticaret için oraya gitmiş olan müslümanlar ve çocuklar vardır. Bu yüzden düşmanlarla cihad yasaklanacak olursa, savaşmak artık hiç bir surette mümkün olmaz. Müslüman askerler oradaki müslümanları öldürmekten mümkün olduğu kadar sakınmak için atış yaparlarken, onları hedef almamalıdırlar. [18]
Savaş Esnasında Ağaç Kesme Ve Yakma:
Anlatıldığına göre Peygamber Efendimiz (sas) Tâif seferine giderken yolda Ömer b. Mâlik en-Nadrî'nin köşkünü görmüş ve bu köşkün yakılmasını emretmişti. Üzüm bağlarının yanına vardığında ise, üzüm ağaçlarının kesilmesini emretmişti.
Zührî dedi ki; Peygamber Efendimiz (sas) Beni Nâdir yahudilerinin hurma ağaçlarını kesmiş, evlerini de yakmıştı. Onlar Peygamber Efendimiz (sas) e karşı kalelerinde istihkâm tedbirlerini alınca, Peygamber Efendimiz (sas) onların hurma ağaçlarının, kesilip yakılmasını emretti. Onların; 'Sen daha evvel fesada razı olmazdın, ey Ebû'l- Kasım' demeleri üzerine şu âyet-i kerîme nazil oldu:
“Hurma ağaçlarından her hangi birini kesmeniz veya olduğu gibi bırakmanız hep Allah (cc) ın izni iledir ve Onun yoldan çıkanları rezil etmesi içindir.” [19] Bu âyet-i kerîme hurma ağaçlarını kesmenin fesat sayılmayacağını açıklamaktadır. Bu hususda Allah (cc) şöyle buyurmuştur:
“Kâfirleri öfkelendirecek bir yere (ayak) basmaları ve düşmana karşı bir başarı kazanmaları ancak bunların karşılığında kendilerine sâlih bir amel yazılması içindir.” [20]
[17] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 4/45.
[18] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 4/45.
[19] Haşr: 59/5.
[20] Tevbe: 9/120. Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 4/46.