neslinur
Sat 10 July 2010, 04:48 pm GMT +0200
Daha Güzel Kimse Görmedim
Bir Müslüman tabiî olarak, Peygamberimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) kişiliği yanında O’nun nasıl bir insan olduğunu merak edip fizîkî özelliklerini de bilmek ister. Sahâbîler, bu konuda da üzerlerine düşen görevi eksiksiz yapmışlardır, Peygamberimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) dinî ve dünyevî yaşayışı ile ilgili bilgilerin yanında O’nun (sallallâhu aleyhi ve sellem) fizikî özelliklerini de -ki bunlara şemâil denir- nakletmişlerdir. Böylece O’nun (sallallâhu aleyhi ve sellem) hayatı ile ilgili her şey eksiksiz öğrenilmiştir.
Peygamber Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) şemâilinden bazıları şöyledir:
* Resûl-i Ekrem, uzuna yakın orta boyluydu.
* Vücut azaları birbirine uygundu.
* Ne şişman ne de zayıftı.
* Omuzları genişti.
* Göğsü ve karnı aynı hizadaydı (göbekli değildi).
* Yürüyüşü gayet düzgündü. Yere kuvvetli basardı, sağa sola sallanarak yürümezdi.
* Teninin rengi nurani beyazlıktaydı.
* Saçları dalgalı idi. Bazen omuzlarına kadar uzatırdı.
* Alnı genişçeydi.
* Gözleri siyah, kirpikleri uzundu.
* Dişleri inci gibiydi.
* Sakalı gürdü.
* Ashâbından Enes b. Malik; “Ben Resûlullah’ın (sallallâhu aleyhi ve sellem) elinden daha yumuşak bir ipeğe veya bir kadifeye değmiş değilim.” diyerek cildinin güzelliğine işaret etmiştir.
* Peygamberlik silsilesinin Hz. Muhemmed (sallallâhu aleyhi ve sellem) ile kesildiğinin yani son peygamber olduğunun işareti olarak sırtında kürek kemikleri arasında peygamberlik mührü vardı. Kur’ân-ı Kerim’den önce nazil olan kitaplarda da Resûl-i Ekrem’in peygamberlik mührü ile mühürlü olacağı haber verilmişti.
* Berâ b. Âzib’in şu sözü yukarıda sayılanları tek cümlede toplamaktadır: “Resûl-i Ekrem’den daha güzel kimse görmedim.”
* Fizikî güzelliğinin farkında olan Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) de aynaya baktıkça “Ya Rab! Dış görünüşümü güzelleştirdiğin gibi yaşayışımı (ahlâkımı) da güzelleştir.” diye dua ederdi. Böylece asıl önemli olanın iyi insan, iyi Müslüman olmak gerektiğine işaret ederdi.
Bir Müslüman tabiî olarak, Peygamberimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) kişiliği yanında O’nun nasıl bir insan olduğunu merak edip fizîkî özelliklerini de bilmek ister. Sahâbîler, bu konuda da üzerlerine düşen görevi eksiksiz yapmışlardır, Peygamberimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) dinî ve dünyevî yaşayışı ile ilgili bilgilerin yanında O’nun (sallallâhu aleyhi ve sellem) fizikî özelliklerini de -ki bunlara şemâil denir- nakletmişlerdir. Böylece O’nun (sallallâhu aleyhi ve sellem) hayatı ile ilgili her şey eksiksiz öğrenilmiştir.
Peygamber Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) şemâilinden bazıları şöyledir:
* Resûl-i Ekrem, uzuna yakın orta boyluydu.
* Vücut azaları birbirine uygundu.
* Ne şişman ne de zayıftı.
* Omuzları genişti.
* Göğsü ve karnı aynı hizadaydı (göbekli değildi).
* Yürüyüşü gayet düzgündü. Yere kuvvetli basardı, sağa sola sallanarak yürümezdi.
* Teninin rengi nurani beyazlıktaydı.
* Saçları dalgalı idi. Bazen omuzlarına kadar uzatırdı.
* Alnı genişçeydi.
* Gözleri siyah, kirpikleri uzundu.
* Dişleri inci gibiydi.
* Sakalı gürdü.
* Ashâbından Enes b. Malik; “Ben Resûlullah’ın (sallallâhu aleyhi ve sellem) elinden daha yumuşak bir ipeğe veya bir kadifeye değmiş değilim.” diyerek cildinin güzelliğine işaret etmiştir.
* Peygamberlik silsilesinin Hz. Muhemmed (sallallâhu aleyhi ve sellem) ile kesildiğinin yani son peygamber olduğunun işareti olarak sırtında kürek kemikleri arasında peygamberlik mührü vardı. Kur’ân-ı Kerim’den önce nazil olan kitaplarda da Resûl-i Ekrem’in peygamberlik mührü ile mühürlü olacağı haber verilmişti.
* Berâ b. Âzib’in şu sözü yukarıda sayılanları tek cümlede toplamaktadır: “Resûl-i Ekrem’den daha güzel kimse görmedim.”
* Fizikî güzelliğinin farkında olan Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) de aynaya baktıkça “Ya Rab! Dış görünüşümü güzelleştirdiğin gibi yaşayışımı (ahlâkımı) da güzelleştir.” diye dua ederdi. Böylece asıl önemli olanın iyi insan, iyi Müslüman olmak gerektiğine işaret ederdi.