sumeyye
Wed 2 February 2011, 07:45 pm GMT +0200
Çocuklara Namaz Kılmalarının Emredilmesi:
Rasûlullah (s.a.) şöyle buyurmuştur:
“Çocuklarınıza, yedi yaşında iken namaz kılmalarını emrediniz. On yaşında iken (eğer kılmazlarsa) hafif hafif pataklayınız ve yataklarını ayırınız.”[1069]
Sabinin ergenlik çağına ulaşması (bulûğ) iki şekil üzere olur:
i. Akıl gelişmesi bakımından ergenlik: Nefsânî (derûnî) yapısının sağlıklı olup olmaması açısından ergenlik, sadece akılla gerçekleşir. Aklın ilk kez ortaya çıkış belirtileri yedi yaşında olur. Yedi yaşındaki çocuk, bir halden başka bir hale açık bir şekilde geçer. Aklın tamamlanma yaşı ise ondur. On yaşındaki çocuk -normal olması halinde- fayda ve zararını bilecek, ticaretten ve benzeri tasarruflardan anlayacak kadar akıllı olur.
ii. Beden gelişmesi bakımından ergenlik: Bu, cihad ve cezaî ehliyete elverişli olan, yükümlülüğe esas alınan ergenliktir. Artık çocuk bu devreye ulaşmakla zorluklara katlanabilen bir adam halini alır. Medenî yaşantısı ve millî siyasette halleri dikkate alınır, gönülsüz de olsa doğru yol üzere olmaya zorlanır. Bu ergenlik, hem aklın hem de bedenin yetişmesi, noksanlıktan kurtulmasıyla tahakkuk eder. Bu da genelde on beş yaşında gerçekleşir. İhtilam olmak ve kasıkta kıl bitmek bu ergenliğin belirtilerindendir.
Namaz İki Açıdan Ele Alınır:
i. Kul ile Rabbi arasında bir bağ olması, onu esfel-i sâfilîne düşmekten kurtarıcı olması. Bu açıdan bakıldığı zaman namaz, çocuğa daha birinci ergenlik döneminde emredilir.
ii. İslâm’ın nişanelerinden olması ve müntesiplerinin onunla sorumlu tutulması. Bu açıdan bakıldığı zaman, isteseler de istemeseler de her müslüman, namaz kılmaya zorlanır ve bu manada namazın hükmüyle, uygulanması istenilen diğer şer’î hükümler arasında bir fark yoktur.
On yaşı, iki dönem arasında bir sınırı oluşturur ve her iki döneme ait özellikler taşır. İşte bu yüzden on yaşı için her iki döneme de ait hükümlerden bir pay verilmiştir.
On yaşına gelmiş çocukların yataklarının ayrılması şunun içindir: Bu günler çocuğun ergenlik dönemine iyice yaklaştığı bir dönemdir (mürâhiklik dönemi). Başkalarıyla aynı yatakta birlikte yatması, onu mücâmaa şehvetine sürükleyebilir. Henüz fesat çıkmadan, onu doğurabilecek yolların kapatılması elbette ki gereklidir.
[1069] Ebû Dâvûd, Salât, 26.