ezelinur
Mon 20 September 2010, 09:00 am GMT +0200
Cevşen Bizi Çağırıyor...
Cevşen; gecenin tam orta yerinde, sabahın seherinde,
bir kuş uykusunun akabinde, gözlerini ayak ucuna diken genç adamın cebinde, vicdanını kiraya vermemiş bir babanın ellerinde,
kadınlığının yuvasından uçmamak için direnen
gözü yaşlı bir hanımın dilinde..
İçinde daimi surette ateş yakılan bir yerin simsiyah kesilmesi gibi, içimizde dışımızda günahın Mecusi ateşleri her yanı karartırken sarındığımız bembeyaz ihramdır cevşen...
Asi ruhlarımızı kurtaracak iksir ondadır; nefs terbiyemizin keskin ilacı,
dağdağlı gönüllerimizin müsekkini...
El hasıl, cevşen semavidir, Muhammedidir, mühimdir...
amma "Cevşen'i takan çok",
"Cevşen'i takan yok!"