sumeyye
Fri 19 March 2010, 05:40 pm GMT +0200
Cerir b. Abdullah´ın Zülhalasa Puthanesini ve Putunu Yıkmaya Gönderilişi
Cerir b. Abdullah, Medine´ye geldikçe, Fetve b. Amrü´l-Beyâzî´ye iner, Peygamberimiz Aleyhisselam da ona arkasındaki kavmini sorardı.
Cerir b. Abdullah:
"Yâ Rasûlallah! Yüce Allah İslâmiyeti aşikâr ve üstün kıldı.
Kabilelerin mescidlerinde ve meydanlarında ezanlar okunuyor.
Kabileler, tapageldikleri putlarını yıktılar!" dedi.
Peygamberimiz Al eyhisselam, ona:
"Zülhalasa ne yapıyor, ne oldu?" diye sordu.
Cerirb. Abdullah:
"O, olduğu hal üzere duruyor!" dedi.
Peygamberimiz Al eyhisselam:
"Vallahi, inşaallah, ondan da kurtulacak, rahatlayacağım!" buyurdu[192] ve ona:
"Ey Cehr! [193] Sen beni Zülhalasa´dan kurtarmaya yetmez, [194] beni ondan rahatlandırmaz mısın?" diye sordu. [195]
Cerirb. Abdullah:
"Evet! Rahatlandırınm!" dedi. [196]
Zülhalasa; Devs, [197] Has´am ve Becîlelere ait olup, [198] Yemen´de bir ev, birtapınaktı. [199] Ona tapıl ın akta ve "Yemen Kâbesi" denilmekte idi. [200]
Zülhalasa´nın içinde dikili birtaş da bulunuyordu[201] Beyaz mermerdendi. [202] Üzeri, taç gibi nakışlı idi.
Yemenle Mekke arasında, Mekke´ye yedi gecelik uzaklıktaki Tebâle´de, [203] Has´amların yurdu olan Ablâ´da, [204] şimdiki Tebâle mescidinin kapısının eşiğinde bulunuyordu. [205]
Zülhalasa´nın bakıcısı Vâhile b. A´surlardan Benî Ümâmeler idi.
Zülhalasa´ya tazim edilir, kurbanlar kesilirdi. [206]
Babası öldürülen kimse, öç almak istediği zaman, önce Zülhalasa´ya gider, onun yanında (üzeri yazılı) fal oku çektirir, çıkan ok bundan men ediyorsa, geri dururdu. [207]
Devs kabilesi kadınları da, ona arkalarını dönüp ırgalamak suretiyle taparlardı ! [208]
Zülhalasa´yı Amr b. Luhayy´ın veya Ebrehe´nin yaptırdığı söylenir. [209]
Zülhalasa´ya Devs, Becîle ve Has´amlardan başka Haris b. Ka´blar, Cermler, Zübeydler, Gavs ve Mürrler ve Benî Bilal b. Âmirler de tapar ve bakarlardı. [210]
Cerir b. Abdullah Ahmesîlerden yüzelli. [211] diğer rivayete göre yüzyetmiş[212] süvarinin başında oraya hareket etti. [213]
Ahmesîler ata iyi binerlerdi. Cerir b. Abdullah ise, at üzerinde pek duramazdı. [214]
Cerir b. Abdullah, hareket etmeden:
"Yâ Rasûl ali ah! Ben at üzerinde pek duramaz bir adamım!" dedi. [215]
Peygamberimiz Aleyhisselam onun göğsüne eliyle hızlıca vurdu, göğsünde parmaklarının izi çıktı. [216]
"Ey Allah´ım! Onu at üzerinde durdur! [217] Hâdî ve mehdî kıl!" diyerek dua etti. [218]
Bundan sonra Cerir b. Abdullah attan hiç düşmez oldu. [219]
Peygamberimiz Aleyhisselam, onu böylece Zülhalasayı yıkmaya gönderdi. [220]
Cerir b. Abdullah Becîlelerin Ahmes süvarileriyle birlikte Zülhalasa´yı yakıp yıkmaya varınca, Has´amlar, Vâhileler ve daha başkaları onunla savaştılar. O zaman, Zülhalasa´nın bakıcıları olan Vâhilelerdenyüz kişi, Has´amların çoğu ve BenîKuhâfe b.Âmirb. Has´amlardan da ikiyüz kişi öldürüldü.
Cerir b. Abdullah ve süvari arkadaşları karşı koyanları yendiler, bozguna uğrattılar. [221]
192] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 347.
[193] Ebu´l-Münzir Hişam, Kitâbu´l-esnam, s. 35-36, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1926.
[194] Ebu´l-Münzir Hişam, s. 35-36, Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 3, s. 383.
[195] Ahmedb. Hanbel.Müsned, c. 4, s. 360, 362, 365, Buharı, Sahih, c. 4, s. 232, c. 5, s. 112 Müslim , Sahih, c. 4, s. 1926.
[196] Ebu´l-Münzir Hişam, s. 36, Buhârî, c. 5, s. 112, Yâkût, c. 2, s. 383.
[197] İbn İshak, c.1 , s. 83.
[198] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre.d, s. 83, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 365, Buhârî, c. 5, s. 112.
[199] Ahmedb. Hanbel, c. 4, s. 365, Buhârî, c. 5, s. 112.
[200] Ahmed, c. 4, s. 365, Buhârî, c. 5, s. 112, c. 7, s. 152.
[201] Buhârî, c. 5, s. 112.
[202] Ebu´l-Münzir Hişam, s. 34, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1 , s. 384.
[203] Ebu´l-Münzir, s. 34, Yâküt, c. 2, s. 383.
[204] İbn Habib, Kitâbu´l-mu habber, s. 317, Yâkût, c. 2, s. 383.
[205] Ebu´l-Münzir Hişam, Kitâbu´l-esnam, s. 36.
[206] Ebu´l-Münzir Hişam, Kitâbu´l-esnâm, s. 34-35, Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 2, s. 383.
[207] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, , s. 89, Ebu´l-Münzir, s. 35, Yâkût, c. 2, s. 383.
[208] Ebu´l-Münzir, s. 36, İbn Esîr, Nihâye, c. 2, s. 62, Yâküt, c. 2, s. 384.
[209] Yâküt, c. 2,5.383.
[210] İbn Habib, Kitâbu´l-mu habber, s. 317, Yâkût, c. 2, s. 383.
[211] Ahmedb. Hanbel.Müsned, c. 4, s. 362 Buhârî, Sahih, c. 4, s. 232, c. 5, s. 112.
[212] Ahmed, c. 4, s. 360.
[213] Ahmed, c. 4, s. 362, Buhârî, c. 4, s. 232.
[214] Ahmed, c. 4, s. 362, Buhârî, c. 5, s. 112, Müslim , Sahih, c. 4, s. 1 925-1926.
[215] Buhârî, c. 7, s. 152.
[216] Ahmed, c. 4, s. 362, Buhârî, c. 5, s. 112.
[217] Buhârî, c. 7, s. 152, Müslim, c. 4, s. 1925-1926, İbnMâce, Sünen, c. 1,s.56.
[218] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 347, Ahmed, c. 4, s. 362, Buhârî, c. 5, s. 112, c. 7, s. 152, Müslim, c. 4, s. 1925-1926, İbn Mâce, c. 1, s. 56.
[219] Buhârî, c. 5, s. 112, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 279.
[220] İbn İshak, c.1 , s. 89.
[221] Ebu´l-Münzir Hişam, Kitâbu´l-esnâm, s. 36, Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 2, s. 383-384.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/40-43.