hafizvuslat
Thu 7 May 2009, 07:50 pm GMT +0200
Kudus´te Mescidi Aksada kendini ibadete adamis mumin bir kadin vardi.
Butun bir yil orada gunlerini ibadet etmek ve Allahi anmakla geciriyordu.
Recep ayi girdiginde ise her gun yirmi iki defa Ihlas suresini okuyordu.
Hatta Recep ayina o derece derin saygi besliyordu ki,atlas elbisesini
cikarir ve en degersiz elbisesini giyerek ibadet etmeye koyulurdu.
Bu guzel aliskanligini bir omur boyu surduren Allah yolunun samimi baglisi
kadin,bir gun olumun soguk kollari arasina kucak acarak bu dunyadan gocup
gitti.Daha once de yazdigi vasiyetnamesinde oglunun kendisini Recep aylarinda
ibadet ettigi o degersiz elbisesiyle birlikte gommesini yazmisti.
Sanki annesi ogluna vasiyet etmemis gibi,dunyanin gelip gecici guzellikleri arasinda
sarhos olan oglan,annesinin son dunyalik arzusuna sirt cevirmis ve baskalari gorsun
diye en nadide bir elbiseyle defneder.
Nihayet bir gun ruyasinda annesini gorur,annesi ogluna serzeniste bulunur,ve derki
-Sevgili oglum,neden vasiyetimi tutmadin.Sana karsi kirginim.
Oglan ansizin uyandiginda merak edip annesinin kabrine vararak,onun vasiyetini
gec de olsa yerine getirmek icin,kabrini actiginda,bakar ki,mevta yok.Hayret!...
Bir yandan sevgili annesinin son arzusunu yerine getirememenin,bir yandan da
gec de olsa son arzusunu yerine getirmek icin,kabrini actiginda,onu orda bulamamanin
dogurdugu aciyla yasin yasin aglamaya baslayan oglan,o sirada yukseklerden bir
ses duyar.Sesin Sahibi der ki
-Ey kulum,sen biliyormusun ki,bizim ayimiz olan Recep´e saygi gosterenleri biz,
kabirlerinde tek basina birakmayiz.
Zubdetul Vaizin
Butun bir yil orada gunlerini ibadet etmek ve Allahi anmakla geciriyordu.
Recep ayi girdiginde ise her gun yirmi iki defa Ihlas suresini okuyordu.
Hatta Recep ayina o derece derin saygi besliyordu ki,atlas elbisesini
cikarir ve en degersiz elbisesini giyerek ibadet etmeye koyulurdu.
Bu guzel aliskanligini bir omur boyu surduren Allah yolunun samimi baglisi
kadin,bir gun olumun soguk kollari arasina kucak acarak bu dunyadan gocup
gitti.Daha once de yazdigi vasiyetnamesinde oglunun kendisini Recep aylarinda
ibadet ettigi o degersiz elbisesiyle birlikte gommesini yazmisti.
Sanki annesi ogluna vasiyet etmemis gibi,dunyanin gelip gecici guzellikleri arasinda
sarhos olan oglan,annesinin son dunyalik arzusuna sirt cevirmis ve baskalari gorsun
diye en nadide bir elbiseyle defneder.
Nihayet bir gun ruyasinda annesini gorur,annesi ogluna serzeniste bulunur,ve derki
-Sevgili oglum,neden vasiyetimi tutmadin.Sana karsi kirginim.
Oglan ansizin uyandiginda merak edip annesinin kabrine vararak,onun vasiyetini
gec de olsa yerine getirmek icin,kabrini actiginda,bakar ki,mevta yok.Hayret!...
Bir yandan sevgili annesinin son arzusunu yerine getirememenin,bir yandan da
gec de olsa son arzusunu yerine getirmek icin,kabrini actiginda,onu orda bulamamanin
dogurdugu aciyla yasin yasin aglamaya baslayan oglan,o sirada yukseklerden bir
ses duyar.Sesin Sahibi der ki
-Ey kulum,sen biliyormusun ki,bizim ayimiz olan Recep´e saygi gosterenleri biz,
kabirlerinde tek basina birakmayiz.
Zubdetul Vaizin