sumeyye
Mon 25 October 2010, 10:27 am GMT +0200
Bir Sığınak Gerek Bana
Bir sığınak gerek, bana bir sığınak gerek: korkularımdan kurtaracak, ümitsizliklerimi giderecek, yetersizliklerimi örtecek bir sığınak...
Uyudum: rüyâmda bile bu karabasan- dan kurtulamadım. Eğlencelerle avunmak istedim: kahkahalar boğazımda düğümlenip hıçkırık- lara dönüştü. Gaflet mağarasına saklanayım, dedim; hiçlik canavarının hücumuna uğra- dım...
Bana bir sığınak gerek: en küçük mikroptan en büyük yaratığa kadar, oradayken, kimsenin bana güç yetiremeyeceği, zarar veremeyeceği bir sığınak...
“Babamdan güçlüsü yok.” dedim; öldü! “Anamdan şefkatlisi yok.” dedim; kendisine en muhtâç olduğum zamanda gözden kayboldu. Yârı, yârânı, dostu, kardeşi tek tek denedim: elim boş, hayâlim kırık ortada kala-kaldım...
Bir sığınak gerek: devâsız dertlerime merhem sürülecek, hadsiz borçlarımın hesâbı verilecek bir sığınak...
Dertlerim kâinât kadar büyük, borçlarım varlıklar sayısınca çok... Hekimler hastalığımı teşhiste âciz, eczâneler ilacımı hazırlamakta kifâyetsiz kaldı. Servetler, hazîneler alacacaklı- larıma yetmiyor...
Bana bir sığınak gerek: dünki hatâları silecek, pişmanlıklarımı telâfî edecek; bugünü ve yarını te'mînât altına alacak bir sığınak...
Ah, geçmişe bakarken utanmasam! Gümbürtüsü kulaklarımı patlatacak sandığım kalbimin heyecânını teskîn edebilsem! Mahcûbiyetten kızarıp terler döken yüzümü kaldırarak mâzînin gözlerinin içine bakabilsem! Ah, “Şimdi bir şeyler olacak, engel olamaya- cağın bir felâket meydana gelecek!” diye bağırıp duran şu endîşe duygusunu susturabil- sem! Ah, yarınlar neye gebe? Bilebilsem!..
Bir sığınak gerek: rûhum kadar sevdiğim rûhumu, canım kadar sevdiğim canımı, yârim kadar sevdiğim yârimi, varım kadar sevdiğim varımı emânet edebileceğim; evlâdımı, ahbâbımı, akrânımı ısmarlayabileceğim bir sığınak...
Yağmacı, yol kesici, kàtil eşkıyânın kol gezdiği çöllerde yapayalnızım! Delîlsizim, çâresizim, güçsüzüm! En kıymetli mallar ve hazîneler yüklü bir kervana koruculuk ediyorum. Ah, ne bedbahtım!.. Soyulmak kaybolmaktan, kaybolmak soyulmaktan beter...
Bana bir sığınak gerek: yokluktan var edecek, varlığa can üfleyecek, cana akıl yükleyecek, akla istikàmet gösterecek, istikàmeti hedefe ulaştıracak, hedefi dâim kılacak, devâma saâdet bağışlayacak bir sığınak...
“Ey güvenceye kavuşmuş rûh! Hoşnut etmiş ve hoşnut edilmiş olarak Rabb'ine dön! Seçkin kullarım arasına karış ve cennetime gir!”
Ekrem KILIÇ