hafiza aise
Sat 19 March 2011, 02:48 pm GMT +0200
5. Kimin Bir Kimsesi Öldürülürse, O Kimse; Diyet Yada Kısastan Dilediğini Seçmede Serbest Olması
234. Ebu Hureyre (r.a)'tan rivayet edilmiştir:
Huzâa (kabilesi), cahiliyet günlerinde öldürülmüş bir müşrik Hu-zâahya karşılık Leys oğullanndan birini Mekke'nin fethi yılında öldürmüşlerdi. Bu olay, Peygamber (s.a.v)'e haber verildi. Bunun üzerine Peygamber (s.a.v), bineğine binip hitap ederek (önce) Allah'a hamd etti ve Onu övdü. [241]
Konu ile ilgili bir rivayet ise şu şekildedir:
Yüce Allah, Resulünü; Mekke fethine müyesser kılınca, [242] Resulullah (s.a.v), insanlar içerisinde ayağa kalkıp Allah'a hamd etti ve O'nu övdü. Sonra da şöyle buyurdu:
Doğrusu Allah, fili, [243] Mekke'ye girmekten men etmiştir. Resulünü ve mü'minleri de (bir defa olmak üzere) Mekke halkına musallat etmiştir.
Mekke, benden önce hiçbir kimse için asla helal olmadı. O, sadece bir gündüzün bir saatinde [244] bebim için helal kılındı. Benden sonra da hiçbir kimse için asla helal olmayacaktır.
Mekke'nin av hayvanları ürkütülmez, [245] ağacı koparılmaz, [246] yitiğini kimse alamaz. Meğer ki sahibini arayıp bulmak isteyen olsun. [247]
Kimin bir kimsesi öldürülürse, o İki şeyden hangisi kendi hakkında daha hayrlı ise onu isteyebilir: Ya kendisine diyet verilir, ya öldürülenin ailesi, öldüren kimseyi kısas ettirir.
Abbâs:
Ey Allah'ın resulü! Izhırdan [248] başka! Çünkü bizler, onu kabirlerimizin ve evlerimizin yapımm)da kullanıyoruz' dedi. Bunun üzerine Re-sulullah (s.a.v):
Izhırdan başka!' buyurdu.
Bunun üzerine kendisine Ebu Şâh denilen Yemenli bir kimse:
Ey Allah'ın resulü! (Bu söylediklerinizi) benim için yazınız?' dedi. Resulullah (s.a.v), (yanındaki kimselere):
(Bu söylediklerimi) Ebu Şâh için yazın' buyurdu. (Hadisin ravisi Velîd,) Evzâî'ye:
Ey Allah'ın resulü! (Bu söylediklerinizi) benim İçin yazınız" sözü ne (anlama gelemkte)dir?' diye sordum. Evzâî:
Resulullah (s.a.u)ten işitmiş olduğu bu hutbenin yazılmasını istedi' diye cevap verdi. [249]
Bu hadis(in bu şekildeki metinlerin)!; Buhârî ile Müslim rivayet etmiştir.
[241] Buharı; Ilm 39, Lukata 7; Müslim, Hac 447, 448 (1355); Ebu (1355»; Ebu Dâvüd'Menasik 8 (el-Kubm), Ilm, 3/434; Ibn Mâce, Diyât3 {2624}; Ahmed b. Hanbel, 2/238
[242] Mekke, hicretin 8. yılında, miladi 630'da feth edilmiştir, (ç)
[243] Peygamberimizin doğumundan elli gün önce Muharrem ayının çıkmasına 13 gün kala olmuştur. Peygamberimiz ise, miladi 571 yılı 20 Nisan'ına rastlayan 12 Rebiül-evuel Pazartesi günü tan yeri ağarırken dünyaya gelmiştir, (ç)
[244] Burada "saat" ile kastedilen; "60" dakikalık bir zaman olmayıp Mekke'nin fethi günü, güneşin doğmasından ikindi namazının kılınmasına kadar devam eden süredir. Bununla, Mekke'nin fethi günü Halid b. Velid'in, Handeme'de müşriklerle zorunlu olarak meydana gelen çatışmada kanı heder edilmiş birkaç müşrikin, Hz. Peygamber (s.a.v)'in emriyle öldürülmüş olduğu ima edilmektedir, (ç)
[245] Mekke sınırları içerisinde bulunan av hayvanlarını ürkütmek haramdır. Çünkü bu ürkütme, korkuyla kaçan hayvanın telefine sebep olasbiİir. Söz konusu hayvanları ürkütmek haram olunca, onları avlamanın da haram olduğunu söylemeye gerek yoktur, (ç)
[246] Mekke'nin bitkilerini kesmenin haramlıği konusunda, o bitkinin kendi kendine yetişmesi ile bir insan eliyle yetiştirilmiş olması arasında bir fark olmadığı gibi kesen kimsenin ih-ramli yada İhramsız olması arasında bir fark yoktur. Bu, İmam Şafiî'nin görüşüdür. Alimlerin büyük çoğunluğu ise; haram olan, kendi kendine yetişen bitkilerdir, insanlar tarafından yetiştirilen bitkiler, bu yasak kapsamına girmemektedir.
Mekke'de yetişen ağaçları kesen kimseye verilecek cezanın cinsi ve miktarı konusu, alimler arasında tartışmalıdır. Ebu Hanîfe'ye göre; bnöyle bir kimseye, bir kurban değerinde fidye gerekir, (ç)
[247] İlan etme niyeti olmadan Mekke'de bulunan bir yitiği yerinden almak caiz olmadığı gibi uygun görülen bir süre içerisinde ilan edildikten sonra sahibi bulunmadığı için onun adına tasadduk etmek de caiz değildir. Alimlerin büyük çoğunluğu bu görüştedir, (ç)
[248] Izhir: Güze! kokulu bir ottur. Yaylalarda sıcak ve kuru yerlerde ve vadilerde yetişir. Mek-keliler, bu otu, evlerinin çatılarında ve mezarları kerpiçle örerlerken kerpiç aralarında kalan açıklıklankaparmakta kullandıkları gibi yakıt olarak ta kullanmışlardır, (ç)
[249] Buhârî, İlm 39, Lukata 7; Müslim, Hac 447, 448 (1355)