sidretül münteha
Thu 3 November 2011, 05:01 pm GMT +0200
1. Bey'at Hakkındaki Rivayetler
1. Abdullah b. Ömer (r.a.)'den: Biz Resûlullah (s.a.v.)'e (Emir ve yasaklarını) duyduğumuza ve (Allah'a, Resulüne ve ulul-emre) itaat edeceğimize dair bey'at ettiğimizde bize:
«— Gücünüzün yettiği hususlarda!» diye buyurdu.[1]
2. Rukayka'nın kızı Ümeyme (r.a.) der ki:
İslam üzere Resûlullah (s.a.v.)'a bey'at eden kadınlar arasında ben de geldim. Onlar şöyle dediler:
«— Ya Resûlullah, Allah'a hiç bir ortak koşmayacağımıza, hırsızlık yapmayacağımıza, zina etmeyeceğimize, çocuklarımızı Öldürmeyeceğimize, kendi tarafımızdan yapılmış bir iftirada bulunmayacağımıza, iyiliklerde sana karşı gelmeyeceğimize dair sana söz veriyoruz.» Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v.):
<«— Gücünüzün yettiği hususlarda!» buyurdu. (1) Buharı, Ahkâm, 93/43; Müslim, İmaret, 33/22, no:90.
Onlar:
«— Allah ve Resulü bize, bizden daha merhametlidir. Ya Resûlallah, gel sana bey'at edelim» dediklerinde Resûlullah (s.a.v.):
«— Ben kadınlarla tokalaşmam, benim yüz kadına söylediğim söz, bir kadına söylediğim söz gibidir.» buyurdu.[2]
3. Abdullah b. Dinar şöyle rivayet eder: Abdullah b. Ömer (r.a.) Abdülmelik b. Mervan'a bey'at ettiğini bildiren mektubunda şöyle yazdı:
«— Rahman ve rallim olan Allah'ın adıyla! İmdi, Allah'ın kulu, mü'minlerin emin Abdülmelik'e:
Sana selâm olsun. Ben senin için kendisinden başka ilâh olmayan Allah'a hamd ederim. Allah ve Resulünün emirleri üzerine gücüm yettiği kadar seni dinleyip itaat edeceğime söz veriyorum.»
[1] Buhari,Ahkam,93/43;Müslim,İmaret,33/22,no:90.
[2] Tirmizî, Siyer, 19/37; Nesaî, Bey'at, 19/18.