Hadice
Fri 31 December 2010, 03:22 pm GMT +0200
Beni öksüzlüğümle bırakma Efendim..
Beni öksüzlüğümle bırakma Efendim.. Mumine Kadınlar Beni öksüzlüğümle bırakma Efendim.. Mumineler
Annem ve Babam duaya yöneldikleri zaman
'-Selam sana ey gönüllerin efendisi! - derlerdi,
çocukça bir merakla pencereye koşar
sonra dönüp 'kimse yok ki, gitmiş' derdim
Babam gülümseyince gönlüm genişlerdi
boynuna atılıp' kim o efendim'? derdim
Babam seni anlattıkça ruh haleti değişir
kimi zaman hıçkırıklarında boğularak susar
kimi zaman ah keşke görebilseydimlerinde erirdi
Seni sevmiştim efendim babamın anlattıklarında
yaşadığı sürece babamda
hep abdestli gördüm babamı
iki rekat namaz kılar, dua eder konuşmadan yatardı
ümidi seni rüyasında görmekmiş efendim
annemden duymuştum
gördü mü (!) bilmem hiç anlatmadı
anlatmaya zamanı olmadı belki
şimdi ben babamın bıraktığı yerden başlıyorum
umutla yatağa girişte beklerken gelmeni
yüreğimin tıkırtılarında uyuyup kalıyorum
öksüzlüğümün ilk zamanlarında babam gelirdi
gördün mü, geldi mi? diye sorardı yaşlı gözleriyle
gelmedin, gelmiyorsun efendim
babam da ümidini kesti benden, o da gelmiyor artık
öksüzlüğüm gözlerimi kanatıyor
sen yalnız bırakmazsın öksüzleri bilirim efendim
ne olur, bir kez gel de bak yetim gözlerime
bir kez
alıntı