Barla
Fri 17 December 2010, 11:01 pm GMT +0200
Ben Büyük Bir Gemide Küçük Bir Civatayım
Vaktiyle koskoca bir gemide küçücük bir civata vardı.Bu, iki büyük çelik levhayı birbirine bağlayan küçük civatalardan biriydi.
Gemi Hind Okyanusu’nda yol alırken bu küçük civata,
birdenbire laçka olmaya başladı, düşme tehlikesiyle karşılaştı.
Öteki civatalar, ’sen düşersen biz de düşeriz!’ diye seslendiler.
Geminin teknesindeki perçinler de,
"Biz de çok sıkışığız, biz de laçka olalım" dediler.
Bunu duyan demir kaburgalar ise ‘Ne olur yapmayın’ diye yalvardılar.
‘Siz tutmazsanız biz mahvoluruz!’.Derken, küçük civatanın niyeti
yıldırım hızıyla bütün gemiye yayıldı.Gemi titremeğe başladı.
Bunun üzerine bütün kaburgalar, levhalar, civatalar, en küçük perçinler
elele verip küçük civataya bir elçi gönderdiler.
Küçük civata yerinde kalmalıydı.Aksi halde gemi parçalanacak,
içlerinden hiçbiri vatana kavuşamayacaktı.Küçük civata kendine
bu kadar önem verilmesine çok sevindi ve olduğu yerde kalacağını bildirdi.
R. Kipling
Meselâ, cesîm bir sefine-i sultaniyede, âdi bir adam,
cüz’î vazifesini terk etmesiyle bütün gemideki vazifedarların
netâic-i hidemâtına halel getirdiğinden ve bâzı da mahvettiğinden,
bütün o vazifedarlar nâmına, gemi sahibi ondan şedid şikâyet eder.
Kusur sahibi ise, diyemez ki,
“Ben bir âdi adamım, ehemmiyetsiz ihmâlimden şu şiddete
müstehak değildim.” Çünkü, tek bir adem, hadsiz ademleri intâc eder.
Sözler
İşte, ey Risale-i nur şakirtleri ve Kur’ân’ın hizmetkârları!
Sizler ve bizler öyle bir insan-ı kâmil ismine lâyık bir şahs-ı mânevînin
âzâlarıyız. Ve hayat-ı ebediye içindeki saadet-i ebediyeyi netice veren
bir fabrikanın çarkları hükmündeyiz. Ve sahil-i selâmet olan Dârüsselâma ümmet-i
Muhammediyeyi (a.s.m.) çıkaran bir sefine-i Rabbâniyede çalışan hademeleriz.
Elbette, dört fertten bin yüz on bir kuvvet-i mâneviyeyi temin eden
sırr-ı ihlâsı kazanmakla tesanüd ve ittihad-ı hakikîye muhtacız ve mecburuz.
Lemalar