merziye
Fri 20 November 2009, 06:20 pm GMT +0200
Canım yanıyor, içimde bir sızı nedenini bilmiyorum..!
Adı Sen’sizlik belki…!
Yada ulaşamamak, ağlayamamak derinden,
Kıyamdayken başka yerde, secdedeyken başka yerde olmak..!
Yönelememek Sana içten bir aşkla,
Canım yanıyor ya Rabbel Alemin,
Bir sızı var anlayamadığım,
Canım yanıyor Ya Erhamerrahimin
Adını koyamadığım,
Bugün gitmek istedim buralardan..!
Sana yakın olmak için,uzakları yakın yapabilmek için,
Çıktım viran şehrimden; daha fazla gidemedim nedense,
Bir yağmur başladı sessizce, ER-RAHİM diye fısıldadı paramparça olan yüreğime,
İrkildim Ya Rabbelalemin, rahmetine kavuştur beni,
Sonra yürüdüm içimde bir ses anlayamadığım,
Bir güvercin gördüm sırılsıklam, EL-CELİL dedi içimdeki sese,
Ne büyük.ne Yücesin; Yüceliğinle derman ol derdime,
Islandım, yorgunum birde acı var içimde nereye baksam seni gördüm ALLAH’IM
Bir çocuk tebessümünde, bir yaprağın vedasında mevsime,
MALİKÜ’L-MÜLK tecellisini gördüm kara bulutların içinden doğan güneşte..!
Sen her şeyin tek sahibi ALLAH’ım,
İçimde bir uçurumken hayat, üstelik çıkmazdayken dar sokaklarım
EL-MÜHEYMİN sesi kulağımda,
Sen aciz kullarını unutmayan, hep gözeten ALLAH’ım, yardım et bu kuluna,
Savruluyorum, nereye gitsem bilmiyorum, bir dağa bakıyorum bir mahlukata..!
Hepsi rükuda, hepsi kıyamda..!
Çiçekler, otlar, toprak secdede..!
En küçük mahlukat zikirde, insanlık ise gaflette…!
YA HÂLIK diyor tabiat; adem ise hüsranda, azapta…!
Ey incelik, lütuf sahibi EL-LATİF
Ey kusurlardan münezzeh KUDDÜS
Ey adalet sahibi EL-ADL
Ey büyüklük sahibi EL-AZİM
Ey merhamet sahibi ER-RAHMAN
Nereye baksam, nereye dönsem sen tecelli ettin,
Bir tek insanlıkta görmedim huşu ile yakarış,
Her şey Sen’de yaşarken; İnsanlık nefsinde ölmüş
Her yer Sen’de iken, insanlık her yerde viran olmuş,
Bu viran şehirde, divane dünyada yalnız bırakma bizi
UTANIYORUZ RAHMETİ GENİŞ ALLAH’ım (c.c.)…!!!!
Bizi bize bırakma ALLAH’ım (c.c.)….!!!!
“Ben beni bıraktığım zaman, SeN (c.c.) beni bırakma ALLAH’ım (c.c)...