ezelinur
Wed 21 July 2010, 02:52 pm GMT +0200
Gülüşüm, iyiliğim, hayam, edebim Sen’in eserin.. Kusur, günah, utanmazlık benim..
Elim, kolum, titreyen dilim, ağrıyan yerlerim, sağlam bildiklerim..
Hepsi, hepsi Senin…
Ben benden çok Sen’inim…
Benim olmayana nasıl leke sürerim. Sen’in emanetine nasıl ihanet ederim..
Hata benim, rahmet Sen’in;
Acz benim, güç Sen’in;
Utanç benim, şan Sen’in..
Affımı dilerim..
Sen istedin manayı, doldurdum içime masivayı
Kim doldurabilir Sen’in yerini, kim anlar kırıklığımdan, kime akar gözyaşlarım..
Kim anlar yanan yüreğimin sancısını..
Ellerim kime açılırdı kapın olmasaydı
Sarmasa rahmetin ta ciğerime kadar nasıl nefes alırdım..
Sen Hayy’sın ya nefes alırım.. Sen yanımdasın ya ümit bağlarım..
Gözlerimden yaş olur düşerim biçare ellerime
Ellerim ki Senden başkasına kaldırmadım..
Ellerimin kirini temizleyecek Sensin..
Sen’den gayri ne varsa sil at içimden de bir tek Sen’inle dolsun ruhum, bedenim..
Sana koşsun dizlerim, Seni söylesin dilim, Sana uzansın elim,
Sana yorulsun tüm rüyalarım, Sende yoğrulsun bu yaralı kalbim
Sen doruğusun hislerimin, Sen kelamısın harflerimin, Sen mucidimsin, Sen muinimsin, Sen kaçıp kaçıp rahmetine sığındığımsın, Rabbimsin..
Temizle bütün kirlettiklerimi, hakikate aç kör kalbimin gözlerini..
Uyandır beni Sana, yandır beni aşkına, koştur yoluna..
Âmin..
La Reverie