ezelinur
Sat 6 November 2010, 08:09 am GMT +0200
Belki yalnız, belki uzun uzadıya bir boşlukta tek başına..
Bulutlar selamlıyor ruhunun ahengini..
Hayran gökyüzü, diz çökmüş bütün mahlukat!.
Diller lal, sema mavi ve birisi yalnız..
Aminler gelir arkasından, fatihalarla yalnız..
Ve yine belki yalnız..
Yalnızlığı yaratanın ve has yalnız olanın HUZURUNDA!..
Miraca uzanan eller var!.
Yalnızlığın yükselişe geçtiği zaman...