sidretül münteha
Thu 26 May 2011, 03:35 pm GMT +0200
Başkasını Islaha Çalışan Kimse Kendini Islah Etmiştir
Ahlaken çökertilmiş bozuk bir toplumda yaşayan kişi -eğer salih bîr insan ise- ayağının kaymasından korkar. Böyle bir tehlikenin yok edilmesi için tek bir çıkar yol vardır. O da kişinin sahibi olduğu tüm gücü ile içinde yaşadığı topluma karşı mukavemet göstermesi, şerr ve rezilliğin karşıtı olan hayra ve fazilete da'vet etmesi, toplumun bünyesindeki yaralan kapatmaya ve üzerindeki gafleti atmaya çalışmasıdır.
Aksi halde yapacağı en ufak bir ihmâl, bu toplumun etkisinde kalması işten değildir. Şüphesiz ki beyinsiz takımın karakteri iyiylere etki eder. iyiler de kendilerini fesattan kurtaramaz. Çoğu kez insan bu beyinsiz takımın sözlerini dinlemediği halde inanır, faydasız nasihatlerini ve geride eser bırakmayan hatıratını yâd etmeye bile meyleder.
Böylelikle eyyamcı bir anlayışa sahib olarak, toplumu ıslah edici çalışmalarını terkeder, ye'se düşer, kendisinden başka kimseye zarar vermez.
Bir insan münker önünde hezimete uğrayınca, onu ortadan kaldırmaya yönelik çalışmadan da yüz çevirir. Artık kalbinde nefrete yer kalmaması, kazandığı kötülükten uzaklaşmaya çalışmaması tabiî hale gelir. Nihayet bu kötülüğü âdet edinir. Oysa daha önce bundan şiddetle nefret etmekte ve çok tiksinmekte idi.