sumeyye
Sat 23 January 2010, 03:23 pm GMT +0200
Rahip Bahîra´nın Peygamberimiz (a.s.) Hakkındaki Teşhisi ve Ebu Talib´i Uyarışı
Rahip Bahîrâ; Peygatm berim iz (a.s.)ı görür görmez, ona dikkatli dikkatli bakmaya ve bedeninden bazı uzuvlarını süzmeye başladı.
Peygamberimiz (a.s.)a baktıkça, kitabda yazılı sıfatlan onda buluyordu.
Cemaat yemeklerini yiyerek dağıldıkları zaman, Bahîra, Peygamberimiz (a.s.)ın yanına gelip:
"Ey çocuk! Ben sana bazı şeyler soracağım. Lât ve Uzzâ hakkı için, sorularımı cevaplandır!" dedi.
Bahîrâ; Lât ve Uzzâ adına yemin ettiklerini, and içtiklerini Kureyşilerden işittiği için, Peygamberimiz (a.s.)a da böyle and vermişti.
Peygamberimiz (a.s.):
"Lât ve Uzzâ adına yemin vererek bana birşey sorma!
Vallahi, ben, hiçbir şeyden, onlardan nefret ettiğim kadar nefret etmem!" dedi.
Bahîra:
"Öyle ise, Allah aşkına, sana soracağım şeyler hakkında bana cevap ver!" dedi.
Peygamberimiz (a.s.):
"Bana istediğini sor!" dedi.
Bunun üzerine, Bahîra; Peygamberimiz (a.s.)a, uyku durumu ve bunlardan başka halleri ve işleri hakkında birçok sorular sordu.
Peygamberimiz (a.s.) da sorulara cevaplar verdi ki, hepsi de Bahîra´nın bildiği sıfatlara uyuyordu.
Bahîra, en sonunda, Peygamberimiz (a.s.)ın sırtına da baktı.
İki omuzu arasındaki peygamberlik hâteminin de, bildiği şekilde, yerli yerinde bulunduğunu gördü.
Rahip Bahîra, sorularını sorup bitirdikten sonra, Peygamberimiz (a.s.)ın amcası Ebu Talib´in yanına geldi. Ona:
"Bu çocuk senin neslinden midir?" diye sordu.
Ebu Talib:
"Oğlumdur" dedi.
Bahîrâ:
"O, senin oğlun değildir! Bu çocuğun babasının sağ olması uygun değildir!" dedi.
Ebu Talib:
"O, benim kardeşimin oğludur!" dedi.
Bahîra:
"Babasına ne oldu?" diye sordu.
Ebu Talib:
"Annesi buna hamile iken, babası öldü!" dedi.
Bahîra:
"Doğru söyledin!" dedi.[446]
"Annesi ne oldu?" diye sordu.
Ebu Talib:
"Öldü!" dedi.
Bahîra:
"Doğru söyledin![447]
Kardeşinin oğlunu hemen memleketine geri çevir!
Yahudilerin ona zarar vermelerinden sakın!
Vallahi, Yahudiler onu görüp de benim onda bulunduğunu anladığım şeylerin onda bulunduğunu anlayacak olurlarsa, muhakkak onu öldürmeye kalkışırlar!
Senin kardeşinin oğlunun çok büyük bir hal ve şanı olacaktır!
Sen, onu memleketine götürmekte acele et![448]
Biz, onun son peygamber olacağını kitablarımızda ve atalarımızdan bize yapılan rivayetlerde bul muş uzdur![449]
Bu hususta bizden ahd ve mîsaklarda alınmıştır!" dedi.
Ebu Talib:
"Sizden bu mîsakları kim aldı ola?" deyince, Bahîra gülümsedi, sonra da:
"Yüce Allah, onu İsa b. Meryem´e indirdiği kitabda aldı.
Sen, eğlenip kalmayı azalt da, onu memleketine ve doğum yerine hemen döndür!" dedi[450] ve:
"Sen onun üzerine titrersin, değil mi?" diye sordu.
Ebu Talib:
"Evet!" dedi.
Bahîra:
"Vallahi, onu Şam´a götürecek olursan, artık kendisini hiçbir zaman ev halkına kavuşturamazsın!
Muhakkak onu öldürmeye kalkarlar!
Onlar buna düşmandır!ar![451]
Kardeşinin oğlunu, sakın Yahudilerin bulunduğu oralara kadar götü reyim deme!
Çünkü, Yahudiler düşmanlık ehlidirler.
Bu çocuk, bu ümmetin peygamberi olacaktır!
Kendisi, Araplardandır.
Halbuki Yahudiler gelecek peygamberin İsrail oğullarından olmasını isterler, bu çocuğu kıskanırlar.
Sen, kardeşinin oğlu hakkında onlardan sakın.[452]
İyi bil ki, ben sana karşı üzerime düşen öğüt vazifesini yerine getirmiş bulunuyorum" dedi.[453]
[446] İbn İshak, Kitâbu´l-mübtedâ ve´l-meb´as, c. 2, s. 54-55, İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 153-155, Taberî, Târîh, c. 2, s. 195, Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 168-169, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 27, İbn Asâkir, Târih, c. 1, s. 270-272, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 131 -133, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 4142, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 58-60, Ebu´j-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 283-284, Suyutî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 208-209, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 257-258, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 1 93-1 94.
[447] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 155, Ebu Muaym, Delâil, c. 1, s. 169, Ebu´l-Ferec, el-Vefâ, c. 1, s. 133, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 258, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 195.
[448] İbn İshak, Kitâbu´l-mübtedâ ve´l-meb´as, c. 2,s. 55, İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 155, Taberî, Târîh, c. 2, s. 195, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 169, Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 29, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 133, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 42, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 59, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 284, Suyûtî, Hasâis, c. 1, s. 210, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 258, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1 , s. 194.
[449] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 155, Ebu Nuaym, Del âil.c, 1,s.169-170, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c.1, s. 133, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 258, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 1 95.
[450] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 170.
[451] Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 318.
[452] İbn Sa´d, Tabakatü´l-kübrâ, c. 1, s. 155.
[453] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 155, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 170, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1 , s. 1 33, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 258, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 1 95.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayınları: 1/82-84.