sidretül münteha
Mon 4 October 2010, 01:46 pm GMT +0200
Ateş ve suyun iflah olmaz dansı
Her insan, yaşamı içindeki ateş ve su boyunda yaşar.
Yüreğindeki tutkunun ateşiyle, damarlarında akan kanın, vücudundaki su yollarının kıpırtılarıyla sürer yaşamı.
Yanardağ patlamaları, çağlayan sular insan bedeninde buluşur, adına aşk denir.
Ayrılık rüzgarı eser, yürek yangın yeridir.
Durgun sular, sönmeye yüz tutmuş volkanlar, insana olgunluk çağının geldiğini haber verir.
Yaşam, bir kadınla bir erkeğin tutku ateşinin sıvılarıyla başlar. Annenin yavrusunu dünyaya getirirken bedeninden akan ateşli bir sıvı minik bedeni dünyaya sürükler. Annenin yeni yaşam sıvısı yavrusunu doyurduğu süt olur.
Gözyaşı olur insanın içindeki su, duygulara dil olur. Öfke olur, ateşi, vicdan denir bazen adına o ateşin.
O su emektir, alınteri olur. O ateş isyandır.
O ateş, utançtır bazen yüzü kıpkırmızı yapar.
Dingin akan bir akarsu kenarında ya da loş bir ışıkta nazlı nazlı yanan bir şöminenin önünde sevgiliyle içilen bir kadeh şaraptır mutluluk bazen. Ateş ve su, mutluluk olmuştur.
Ateşi söner bedenin, beden son suyuyla buluşur, ateş yaşamı suya devretmiştir.
Ateş söner, su biter. Yaşamın sonu gelmiştir.
ALINTI