saniyenur
Fri 8 June 2012, 04:31 pm GMT +0200
3- Astroloji
Astroloji, geçmişte çağlar boyu astronomiyle bir mülâhaza edildi ve insanlar, "göklerin yer ve sakinleri üzerindeki manevî etkisini tayin etmeye çalıştılar... Astoroloji genel olarak tabiî astroloji ve hükmî astroloji olmak üzere ikiye ayrılır: Tabiî astroloji, gök cisimlerinin hareketlerini, güneş ve ay tutulmalarım Önceden haber veren bilimdir. Hükmî astroloji ise, burçların, insanların ve imparatorlukların kaderi üzerindeki etkisini inceler." (Enc-yclopaedia Britanica, Cilt 11).
Aynı zamanda astronom olan tanınmış İslâm astrologları, astrolojiyi, kehanetlere aldırmadan, bir bilim olarak ele aldılar. İnsan veya yeryüzü olaylarında kötü etkileri, gök cisimlerinin hareketlerinin temelinde aradılar. "Gelecekteki olayları önceden haber vermek için yapılanastrolojik girişimlerle, İlâhî İrade'nin mutlak bir kudret sahibi karakteri üzerindeki İslâmî vurgu arasında zahirî olarak aşikâr bir farklılık olmasına rağmen, gerçekte, îslâm medeniyeti ve özellikle belirli İslâmî gizlilik (batınîlik) halleriyle bütünleşmiş olan astroloji derin bir sembolizmdir." (Islamic Science, s. 126-131).
Müslüman bilim adamlarının büyük çoğunluğu astrolojinin hükmî yanım (gelecekteki olayları haber verme) şiddetle reddettiler ve bunun bilimsel hiçbir temeli olmadığını izah ve ispat ettiler. Meşhur İslâm âlimleri ve bilim adamları astrolojinin bu işlevine karşı çıktılar. Bunlar arasında îbni Sina (Avicen-na), İbni Rüşd (Averroes), el-Gazalî, el-Birunî ve Nasreddin el-Tusî gibileri vardır. Onların çoğu, astrolojinin sadece kozmolojik sembolizm yönüyle ilgilendiler ve yıldız falına bakmaktan, kişilerin geleceğini okumaktan sakındılar. (Islamic Science, s. 126-131). Fakat hiç şüphe yok ki, diğer astrologlar, maişetlerini temin etmek ve dünyevî şöhret İçin, astrolojinin bu yanını kullandılar ve icra ettiler. ' 'Ancak en üst düzeyde, yani me-tafîziksel ve ruhanî işlerde, astrolojinin güçlü sembolizmi, tam olarak tslâm esoterisizmi (batınîlik) ile bütünleştirildi. Bu işlerde, astroloji, kendi sembolik hali içinde insanın kozmik boyutunu yeniden keşfetmesi ve kendi meleksî ve öz gerçeğinin ayrıca bu gerçeğin dünyevî varlığı üzerine etkisinin farkın varması için bir vasıta olarak tanımlanmıştır.