ezelinur
Sun 22 August 2010, 07:37 pm GMT +0200
Sen’sin her zaman yanımda olan, dar zamanlarımda yüreğimin yankılarını duyan…
Sen’sin karanlıklar ortasında dolunay gibi yüreğime doğan..
Sen benden Cansın, Sen hayatıma anlamsın.
Geceleri buram buram tüten hıçkırıklarımdan, bütün arayışlarımda dalgalı bir denizin ortasında çırpınan ruhumda Sen’sin gökkubbemin rengarenk gökkuşağı…
özüm Sen’sin, tebessüm ettiğimde Sen benim gülümsememsin…
Sen benim yüreğimsin, beni hakiki sevensin.
Ellerimin, gözlerimin yüreğimin mimarı…
Her bir zerremin nakışlarında sanatından bir emareyim…
Gözlerime nurundan ışıklar vermeseydin şu kainat tablosunu göremezdi gözlerim
Sevgiyi kalbime ilham etmeseydin Sen’i sevmenin güzelliğini bu sonsuz acizliğimle bilmeyecekti yüreğim
Gözlerime ağlamak nimetini vermeseydin dostluğundan bir haber kalacaktım.
Ey cömertlerin en cömerdi…
Rezzak isminle donattın afakımı.
Settar isminle örttün ayıplarımı, Tevvab isminle her defasında kabul ettin tövbelerimi
“Yine gel” dedin, tekrar Sana geldim.
Vedud olan Sen’sin, seven Sen’sin.
Sen’den başka kimim var ki kapısına gideyim?
Aşkınla kuşat aşkından mahrum kalmış yüreğimi
Baharım Sen ol Sevgili, hazanda bırakma…
Ey ellerimden tutanım.
Sana kavuşmak için çıktığım bu sevdalı yolculukta sarp yokuşları çıkarma karşıma.
Ey fukara yüreğimin Rahmeti sonsuz Sevgilisi!
Beni Sana sürünerek değil koşarak getir.
Uzattım ellerimi, bırakma beni.
Dayanağım sahibim Sen ol!
Ayım güneşim, gözyaşım tebessümüm Sen ol!
Aşkım Sen ol, aşkım Sen ol!..