- Arafat ta oruç tutmaması

Adsense kodları


Arafat ta oruç tutmaması

Smf Seo Versiyon , -- Seo entegre sistem.

Array
hafiza aise
Thu 28 July 2011, 01:36 pm GMT +0200
6— Arafat'ta Oruç Tutmaması:

 

Arefe günü Arafat'ta oruç tutmamak da Hz. Peygamber'in (s.a.) sün-netindendi. Bu, Sahihayn'da rivayet olunmuştur.[192]

Rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber (s.a.), "Arafat'ta arefe günü orucu tutulmasını yasaklamıştır." Sünen sahipleri böyle rivayet etmişler­dir.[193] Yine arefe orucunun, geçen yılın günahlarına keffaret olduğu ko­nusundaki rivayet de sahihtir. Hadisi Müslim rivayet etmiştir.[194]

Arafat'ta orucunu bozmasına dair pek çok hikmetler sayılmıştır:

1- Oruç tutmayan (oruç tutana göre) güçlü olacağı için daha iyi dua eder.

2-  Yolculukta oruç bozmak farz oruçtan bile daha faziletli olduğu göre, nafile oruçtan nasıl olmaz?

3- Hz. Peygamber'in Veda haccında arefe günü cuma günü idi ve Hz. Peygamber (s.a.); yalnızca cuma günü tek bir gün oruç tutmayı yasakla­mıştı. Her ne kadar cuma günü için değil arefe günü için oruç tutuyor olsa da, bu vesileyle sadece cuma günü oruç tutmayı yasakladığını pekiştir­mek amacıyla insanlara kendisinin oruç tutmadığını göstermek istedi.

Üstadımız (İbn Teymiyye) başka bir yol tutmuştur: Ona göre, insan­lar, bayram günlerinde toplandıkları gibi toplandıklarından dolayı arefe günü, Arafat'takiler için bayramdı. Ve bu toplantı Arafat'ta olmayanlara değil Arafat'ta olanlara has kılınmıştı. Nitekim Rasûlullah (s.a.) Sünen sa­hiplerinin rivayet ettikleri hadiste buna işaret etmiştir: "Arafat'a çıktığımız gün, kurban kestiğimiz gün ve Mina'da bulunduğumuz gün biz ehl-i İs­lâm'ın bayramıdır."[195] Bayram oluşu o topluluğa dahil olanların bu gün­lerde toplanmalarından ötürü olduğu malumdur. Allah en iyisini bilendir. [196]


[192] Buharı, 30/65; Müslim, 1123.                                                               

[193] Ahmed, 2/304, 446; Ebu Davud, 2440; İbn Mâce, 1732. Ebu Hureyre'deW: Senedindeki Mehdî eî-Abedî el-Hecerî bilinen biri değildir.                                   

[194] Müslim, 1162. Ebu Katâde hadisidir.                                                     

[195] Tirmizî, 773; Ebu Davud, 2419; Nesâî, 5/252. İsnadı sahihtir. Tirmizî, tbn Hibbân (958) ve Hâkim (1/434) sahih bulmuşlar, Zehebî de buna muvafakat etmiştir

[196] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 2/95-96.