ehlidunya
Mon 4 June 2012, 09:23 am GMT +0200
Anne-baba nedir, ne değildir”
Pedagoji Derneği’nce yayınlanan “Anne-baba nedir, ne değildir” konulu makalede çocuk ve aile ilişkisi ele alınırken, çocuklar için, anne bir sığınağa, baba kaleye, aile de emanetçi dükkânına benzetildi.
Pedagoji Derneği ailelerin sorunlarına ışık oluyor
Pedagoji Derneği’nce yayınlanan “Anne-baba nedir, ne değildir” konulu makalede çocuk ve aile ilişkisi ele alınırken, çocuklar için, anne bir sığınağa, baba kaleye, aile de emanetçi dükkânına benzetildi.
Makalede, Günümüz dünyasında bir çok şey gibi “değerlerin” ve kimliklerin” de birbirine karıştığı ifade edilirken, hayatın karmaşası içindeki anne-babaların kimliğini unuttuklarında veya yanlış kullandıklarında çocukların gelişiminin büyük oranda olumsuz etkilendiğini ve bu kimlikler yanlış kullanıldığında çocuklar bazen pısırık, cesaretsiz, kendini ifade etmekten aciz; bazen de bencil, küstah, sorumsuz ve narsist kişiler haline gelebileceğine vurgu yapıldı. “Çocukların olası zarardan korunması için ilk olarak anne-babanın ve ailenin ne demek olduğunun hatırlanması gerekiyor” ifadesine yer verilen makalede, “Anne çocuğun şefkatli sığınağı, baba da sağlam bir kalesidir. Anne babanın oluşturduğu aile kurumu ise bir emanetçi dükkânıdır. Anne baba da o dükkândaki görevlilerdir. Görevleri ise kimlikleri ile emanete sahip çıkmak ve emanetin aslını korumaktır” deniliyor.
ANNE - BABA ‘KORUYUCU MELEK’ DEĞİLDİR!
DİKKAT edilmesi gereken konulardan bir tanesinin de anne-babanın çocuklarına “koruyucu melek” görevi üstlenmemeleri gerektiğine yer verilen makalede, anne-babaların adeta çocukların koruyucu meleği haline gelmeme konusunda hassas hareket etmelerinin yerinde olacağına dikkat çekildi. Hali vakti yerinde olsa bile ailelerin çocuklara harçlık verirken dikkat etmesi gerektiğine vurgu yapan makalede, çocukların anne babayı bankamatik olarak görmemeleri gerektiğinin de altı çizildi.
EBEVEYNLER ‘ARKADAŞ’ DEĞİLDİR!
EBEVEYNLİK konusunda karıştırılan mevzulardan birininde ‘çocukla arkadaş olmak’ meselesi olduğu belirtilen makalede, “Anne-babalar çocuklarına anlama konusunda arkadaşça bir yaklaşım sunabilirler. Çocukların davranışlarının niyetlerinden ayrıştırılıp anlaşılmaya şiddetle ihtiyacı vardır. Fakat bu yaklaşım ‘çocuğun arkadaşı’ olmak şekline dönüşürse bu çocuk için tehlikeli sonuçlar doğurabilir” denildi. Çocuğun hayatı boyunca onlarca arkadaş edinebileceğinin, ama bu hayatta sadece bir tane anne-babası olacağının altının çizildiği makalede, “Onlar da evlâtlarının arkadaşı olmayı seçince, çocuklara ebeveynlik yapacak kimse kalmayacaktır. Ebeveynlik yeri geldiğinde sınır-kural koymak ve bu kuralların uygulanmasını sağlamaktır. Büyüme çağındaki bir çocuğun elbette bu kurallara ve sınırlara ihtiyacı vardır. Evlâdıyla arkadaş olan bir ebeveyn bu noktalarda yetersiz kalabilir” cümlelerine yer verildi.
PEDAGOJİ DERNEĞİ ÜYELERİ SON OLARAK ŞU UYARILARDA BULUNDU
*ÇOCUKLARIMIZA ihtiyaç duydukları şeylerde yardımcı olalım; ama onların hizmetçisi olmayalım. *Çocuklarımıza arkadaşça yaklaşımda bulunalım; ama onların arkadaşı olmayalım. *Çocuklarımızın baş edemeyecekleri muhtemel tehlikelere karşı tedbirli olalım; ama onların koruyucu meleği olmayalım. *Çocuklarımızın, eğitim-öğretim konusundaki taleplerinde destek olalım; ama onların eğitim koçu ve öğretmeni olmayalım. *Çocuklarımızın ihtiyaçlarını karşılayalım, onlara bir miktar harçlık verelim; ama onların bankamatiği olmayalım. *Çocuklarımızla neşeli vakitler geçirelim ve onların mutlu olmalarını isteyelim; ama onların palyaçosu olmayalım.
NAGEHAN BAYRAM
Pedagoji Derneği’nce yayınlanan “Anne-baba nedir, ne değildir” konulu makalede çocuk ve aile ilişkisi ele alınırken, çocuklar için, anne bir sığınağa, baba kaleye, aile de emanetçi dükkânına benzetildi.
Pedagoji Derneği ailelerin sorunlarına ışık oluyor
Pedagoji Derneği’nce yayınlanan “Anne-baba nedir, ne değildir” konulu makalede çocuk ve aile ilişkisi ele alınırken, çocuklar için, anne bir sığınağa, baba kaleye, aile de emanetçi dükkânına benzetildi.
Makalede, Günümüz dünyasında bir çok şey gibi “değerlerin” ve kimliklerin” de birbirine karıştığı ifade edilirken, hayatın karmaşası içindeki anne-babaların kimliğini unuttuklarında veya yanlış kullandıklarında çocukların gelişiminin büyük oranda olumsuz etkilendiğini ve bu kimlikler yanlış kullanıldığında çocuklar bazen pısırık, cesaretsiz, kendini ifade etmekten aciz; bazen de bencil, küstah, sorumsuz ve narsist kişiler haline gelebileceğine vurgu yapıldı. “Çocukların olası zarardan korunması için ilk olarak anne-babanın ve ailenin ne demek olduğunun hatırlanması gerekiyor” ifadesine yer verilen makalede, “Anne çocuğun şefkatli sığınağı, baba da sağlam bir kalesidir. Anne babanın oluşturduğu aile kurumu ise bir emanetçi dükkânıdır. Anne baba da o dükkândaki görevlilerdir. Görevleri ise kimlikleri ile emanete sahip çıkmak ve emanetin aslını korumaktır” deniliyor.
ANNE - BABA ‘KORUYUCU MELEK’ DEĞİLDİR!
DİKKAT edilmesi gereken konulardan bir tanesinin de anne-babanın çocuklarına “koruyucu melek” görevi üstlenmemeleri gerektiğine yer verilen makalede, anne-babaların adeta çocukların koruyucu meleği haline gelmeme konusunda hassas hareket etmelerinin yerinde olacağına dikkat çekildi. Hali vakti yerinde olsa bile ailelerin çocuklara harçlık verirken dikkat etmesi gerektiğine vurgu yapan makalede, çocukların anne babayı bankamatik olarak görmemeleri gerektiğinin de altı çizildi.
EBEVEYNLER ‘ARKADAŞ’ DEĞİLDİR!
EBEVEYNLİK konusunda karıştırılan mevzulardan birininde ‘çocukla arkadaş olmak’ meselesi olduğu belirtilen makalede, “Anne-babalar çocuklarına anlama konusunda arkadaşça bir yaklaşım sunabilirler. Çocukların davranışlarının niyetlerinden ayrıştırılıp anlaşılmaya şiddetle ihtiyacı vardır. Fakat bu yaklaşım ‘çocuğun arkadaşı’ olmak şekline dönüşürse bu çocuk için tehlikeli sonuçlar doğurabilir” denildi. Çocuğun hayatı boyunca onlarca arkadaş edinebileceğinin, ama bu hayatta sadece bir tane anne-babası olacağının altının çizildiği makalede, “Onlar da evlâtlarının arkadaşı olmayı seçince, çocuklara ebeveynlik yapacak kimse kalmayacaktır. Ebeveynlik yeri geldiğinde sınır-kural koymak ve bu kuralların uygulanmasını sağlamaktır. Büyüme çağındaki bir çocuğun elbette bu kurallara ve sınırlara ihtiyacı vardır. Evlâdıyla arkadaş olan bir ebeveyn bu noktalarda yetersiz kalabilir” cümlelerine yer verildi.
PEDAGOJİ DERNEĞİ ÜYELERİ SON OLARAK ŞU UYARILARDA BULUNDU
*ÇOCUKLARIMIZA ihtiyaç duydukları şeylerde yardımcı olalım; ama onların hizmetçisi olmayalım. *Çocuklarımıza arkadaşça yaklaşımda bulunalım; ama onların arkadaşı olmayalım. *Çocuklarımızın baş edemeyecekleri muhtemel tehlikelere karşı tedbirli olalım; ama onların koruyucu meleği olmayalım. *Çocuklarımızın, eğitim-öğretim konusundaki taleplerinde destek olalım; ama onların eğitim koçu ve öğretmeni olmayalım. *Çocuklarımızın ihtiyaçlarını karşılayalım, onlara bir miktar harçlık verelim; ama onların bankamatiği olmayalım. *Çocuklarımızla neşeli vakitler geçirelim ve onların mutlu olmalarını isteyelim; ama onların palyaçosu olmayalım.
NAGEHAN BAYRAM