sumeyye
Mon 22 February 2010, 04:13 pm GMT +0200
Amr b. Su´dâ´nın Benî Kurayzaları Kınadıktan ve Öğütledikten Sonra Kaleden Ayrılışı
Amr b. Su´dâ, Benî Kurayza Yahudilerine:
"Ey Yahudi cemaati! Muhammed´in size vermiş olduğu söze karşı, siz de, onun düşmanlarından hiçbir kimseye yardım etmemek, kendisini ansızın gelip bastıracak ve kuşatacak olanlara karşı ona yardımda bulunmak üzere söz vermiştiniz!
Siz aranızdaki bu muahedeyi bozdunuz!
Ben sizin bu hainliğinize girmedim ve katılmadım.
Eğer onun dinine girmekten kaçınıyorsanız, Yahudilikte kalınız, ona cizye, haraç veriniz.
Fakat, o bunu kabul eder mi, yoksa etmez mi, orasını pek bilemem!" dedi.
Benî Kurayza Yahudileri:
"Biz Araplara haraç verme zilletini yüklenmeyiz, kabul etmeyiz. Ölmek, bize bundan daha hayır lıdır!" dediler.
Amr b. Su´dâ:
"Ben sizden, sizin tutum ve davranışınızdan uzağım!" dedi ve o gece Saye oğulları ile birlikte kale den indi.[105]
Kaleden indiği zaman, Muhammed b. Mesleme´nin kumandası altındaki devriye koluna rastladı. Muhammed b. Mesleme, onun karaltısını görünce:
"Kim o?" diye sordu.
Amr b. Su´dâ:
"Ben Amrb. Su´dâyım!" dedi.
Muhammed b. Mesleme:
"Ey Allah´ım! Beni kerîm olan kişilerin hatalarını gidermekten mahrum bırakma!" diyerek onun yol unu açtı, kendisini istediği yere gitmekte serbest bıraktı.
Amr b. Su´dâ da, o gece Medine´ye doğru yönelip gitti. Resûlullah Aleyhisselamın Mescidinin kapısı na kadar geldi.[106]
Geceyi Mescidde geçirdi.[107] Sabaha çıkınca kendisinin yeryüzünden nereye yönelip gittiği, bugüne kadar bilinemedi.
Amr b. Su´dâ´nın hali Peygamberimiz Aleyhisselama anlatılınca, Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Ahde vefakârlığından dolayı Allah´ın kurtardığı bir adamdır o!" buyurdu.[108]
[105] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 503, 504.
[106] İbn İshak.İbn Hişam, Sîre,c.3, s. 249, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 504.
[107] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 504, Taberî, Târih, c. 3, s. 55.
[108] İbn İshak.İbnHişam, Sîre.c.3, s. 249, Vâkıdî .Megâzî, c. 2, s. 504.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 5/134-135.