sidretül münteha
Wed 2 November 2011, 07:46 pm GMT +0200
14. Allah Yolunda Şehid Olmanın.Fazileti
27. Ebû Hüreyre'den: Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
«Kuvvet ve ira'desi sayesinde yaşadığım Allah'a yemin ederim ki, O'nun yolunda savaşıp öldürülmeyi, sonra diriltilip tekrar öldürülmeyi, sonra tekrar diriltilip öldürülmeyi ne kadar isterdim.» Ebû Hüreyre üç defa:
«— Allah şahidim olsun ki böyle söyledi» demiştir.[26]
28. Ebû Hüreyre'den: Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: «Allah (şu durumdaki) iki kişiye güler: Biri diğerini öldürür, her ikisi de cennete girer. Bu şöyle olur: Bunlardan biri Allah yolunda savaşır ve bu esnada öldürülür, şehid olur. Öbürü yaptığına pişman olur ve müslüman olur sonra o da Allah yolunda savaşır şehid olur. Böylece o da cennete girer.»
(27) Buharı, Cihad, 56/28; Müslim, İmaret, 33/128.
29. Ebû Hüreyre, Hz. Peygamber'in şöyle buyurduğunu naklediyor: «Beni kuvvet ve iradesi ile yaşatan Allah'a yemin ederim ki, Allah yolunda yaralanan hiç kimse yoktur ki »Gerçi kimin Allah yolunda yaralandığını Allah bilir ya kıyamet günü yarasından kanlar fışkırarak, rengi kan'renginde ve kokusu misk gibi kokarak gelir.»[27]
30. Ömer b. Hattab'tan: Allah'ım, ölümüm, hayatında bir kere bile secde etmiş birinin elinden olmasın. Çünkü kıyamet günü bu secdeyle Jtendini haklı çıkarmaya çalışır.
31. Abdullah b. Ebi Katade babasından naklediyor: Bir adam Hz. Peygambere gelerek:
< «— Ya Resûlullah! Allah yolunda sabırla, karşılığını sadece sondan bekleyerek, asla geri dönmeden savaşsam, Allah benim hatalarımı örter mi?» diye sordu. Hz. Peygamber:
«— Evet,» buyurdu. Adam dönüp gidince Hz. Peygamber onu çağırdı (veya adamı çağırttı) Ona:
«— Ne demiştin?» diye sordu. Adam biraz önce söylediklerini tekrarladı. Bunun üzerine Hz. Peygamber:
«— Evet, bütün hatalarını affeder, ancak borcu affetmez. Cebrail bana böyle söyledi» buyurdu.[28]
32. Ömen b. Ubeydullah'ın azatlısı Ebû Nadr'dan: Resûlullah (s.a.v.) Uhud şehitleri için:
*— Bunların imanla amel ettiklerine ben şahidim»
buyurunca Hz. Ebû Bekir:
«— Biz onların arkadaşları değil miyiz ya Resûlallah? Onlar gibi biz de müslüman olduk, onların cihat ettiği gibi biz de ettik» dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber:
«— Evet yaptınız ama, benden sonra ne yapacağınızı bilmiyorum» buyurdu. Bu söz üzerine Hz. Ebû Bekr ağladı, sonra da:
«— Senden sonra biz öyle mi olacağız?» dedi.[29]
33. Yahya b. Said'den: Resûlullah (s.a.v.), Medine'de otururken yanında da bir mezar kazılıyordu. Adamın biri bu kabre bakarak:
*— Bir mü'min için ne kadar fena bir yer!» dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber:
«— İyi demedin!» buyurdu. Adam:
«— Mezarı kasdetmedim ya Resûlallah! Allah yolunda şehit olmanın burada yatmaktan daha iyi olacağını kasdetmiştim.» diye sözünü tavzih etti. Hz. Peygamber de üç defa:
«— Allah yolunda şehitliğin benzeri yoktur. Yeryüzünde kabrimin olmasını en çok istediğim başka bir yer yoktur.» diyerek Medine'yi övdü.[30]
[26] Buharı, Temenni, 94/1; Müslim, İmaret, 33/106.
[27] Buharî, Cihad, 56/109; Müslim, İmaret, 33/105.
[28] Müslim, İmaret, 33/117.
[29] îbn Abdilber derki: "Bütün ravilere göre mürseldir. Ancak, manaca pek çok yoldan müsneddir."
[30] îbn Abdilber der ki: "Bu hadisi, müsned olarak bilmiyorum. Ancak, Malik ve başkalarından, manaca rivayet edilmiştir.