Hadice
Thu 30 September 2010, 05:23 pm GMT +0200
Allah Seni Seviyor Mu?
Fahreddin-i Iraki, büyük âlim ve veli.
Sohbeti, insanlara olurdu faideli.
O, bir gün buyurdu ki: (Bir kimse etse merak.
Ki, beni seviyor mu, acaba cenâb-ı Hak?)
Baksın her gün yaptığı işlere, amellere.
Sevip sevmediğini, anlasın buna göre.
Faidesiz şeylerle uğraşıyorsa şayet,
Bilsin ki sevmiyordur, budur ona işaret.)
Bir gün de buyurdu ki: (Hayırlıysa bir kimse,
Hak teâlâ o kulu, hayra eder vesile.
Müminler arasında, varsa sevgi, muhabbet,
İşte odur Allah'ın en sevdiği ibadet.
Ve hatta bu muhabbet, şartıdır imanın da.
Yani bu şart yok ise, yok olur o iman da.
Nasıl vakit girmesi, şart ise namaz için,
İki şarta bağlıdır, imanı da kişinin.
Birincisi şudur ki: (Can boğaza gelmeden,
Allah ve Peygambere inanmaktır önceden).
Çünkü perde kalkınca, her şey olur aşikâr.
O zaman inansa da, edilmez hiç itibar.
Çünkü inanmamıştı Peygamberin sözüne.
Hakikati görünce, inandı gördüğüne.
Fir'avn da, boğulurken, kalktı gözden perdesi.
(İnandım) dediyse de, olmadı faidesi.
Öbür şart, (hubb-u fillah), hem de (buğd-u fillah)tır.
Yani sırf Allah için sevip düşman olmaktır.
İmanın altı şartı, geçerli olmak için,
Lazımdır bu iki şart, doğrusu budur işin.
Bir mümin, bir mümine, sırf Müslümanlığından,
Ötürü buğz ederse, o, olamaz Müslüman.
Kavga edecekseniz, edin siz kendinizle.
Sakın bir Müslümana bakmayın yan göz ile.
Şudur ki günahlardan, en bayağı ve çirkin,
Mümine, nefret ile bakmasıdır kişinin.
Başını seccadeden hiç kaldırmasa bile,
Hak eder Cehennemi, bu büyük günah ile.)
Bir gün de buyurdu ki: (Çok sakının küfürden.
Zira küfrün cezası, yanmaktır ebediyen.
Müminin çok günahı olsa da, o gün yine,
Kalmaz sonsuz azapta, imanı hürmetine.
Ebedi saadete kavuşabilmek için,
İman ile ölmesi lazım gelir kişinin.
Birinin çok nadide, inci mücevherleri,
Olursa, koyacak yer bulamaz o şeyleri.
Hırsız çalmasın diye, arar türlü çareler.
Hatta kaçar uykusu bu yüzden çok geceler.
İşte imanımız da böyle çok kıymetlidir.
Onu korumak için, tir tir titremelidir.
Eğer İslamiyet’i iyi bilirse insan,
Getirmez imanına asla zarar ziyan.)
Alıntıdır
Fahreddin-i Iraki, büyük âlim ve veli.
Sohbeti, insanlara olurdu faideli.
O, bir gün buyurdu ki: (Bir kimse etse merak.
Ki, beni seviyor mu, acaba cenâb-ı Hak?)
Baksın her gün yaptığı işlere, amellere.
Sevip sevmediğini, anlasın buna göre.
Faidesiz şeylerle uğraşıyorsa şayet,
Bilsin ki sevmiyordur, budur ona işaret.)
Bir gün de buyurdu ki: (Hayırlıysa bir kimse,
Hak teâlâ o kulu, hayra eder vesile.
Müminler arasında, varsa sevgi, muhabbet,
İşte odur Allah'ın en sevdiği ibadet.
Ve hatta bu muhabbet, şartıdır imanın da.
Yani bu şart yok ise, yok olur o iman da.
Nasıl vakit girmesi, şart ise namaz için,
İki şarta bağlıdır, imanı da kişinin.
Birincisi şudur ki: (Can boğaza gelmeden,
Allah ve Peygambere inanmaktır önceden).
Çünkü perde kalkınca, her şey olur aşikâr.
O zaman inansa da, edilmez hiç itibar.
Çünkü inanmamıştı Peygamberin sözüne.
Hakikati görünce, inandı gördüğüne.
Fir'avn da, boğulurken, kalktı gözden perdesi.
(İnandım) dediyse de, olmadı faidesi.
Öbür şart, (hubb-u fillah), hem de (buğd-u fillah)tır.
Yani sırf Allah için sevip düşman olmaktır.
İmanın altı şartı, geçerli olmak için,
Lazımdır bu iki şart, doğrusu budur işin.
Bir mümin, bir mümine, sırf Müslümanlığından,
Ötürü buğz ederse, o, olamaz Müslüman.
Kavga edecekseniz, edin siz kendinizle.
Sakın bir Müslümana bakmayın yan göz ile.
Şudur ki günahlardan, en bayağı ve çirkin,
Mümine, nefret ile bakmasıdır kişinin.
Başını seccadeden hiç kaldırmasa bile,
Hak eder Cehennemi, bu büyük günah ile.)
Bir gün de buyurdu ki: (Çok sakının küfürden.
Zira küfrün cezası, yanmaktır ebediyen.
Müminin çok günahı olsa da, o gün yine,
Kalmaz sonsuz azapta, imanı hürmetine.
Ebedi saadete kavuşabilmek için,
İman ile ölmesi lazım gelir kişinin.
Birinin çok nadide, inci mücevherleri,
Olursa, koyacak yer bulamaz o şeyleri.
Hırsız çalmasın diye, arar türlü çareler.
Hatta kaçar uykusu bu yüzden çok geceler.
İşte imanımız da böyle çok kıymetlidir.
Onu korumak için, tir tir titremelidir.
Eğer İslamiyet’i iyi bilirse insan,
Getirmez imanına asla zarar ziyan.)
Alıntıdır