sumeyye
Sat 11 February 2012, 03:38 pm GMT +0200
Allah'ım, Sen'de kıl beni
Şimdi hüznün kırıntılarıyla çalıyorum kapını. Biliyorum hep açık gelmek isteyene kapın. Ve içimde Sen, Yüce Varlığın.
Bendesin Sen. Şimdi kapı dışarıda mı olur Allah'ım, Sen içimdeyken. Ve beni bekleyen Sen mi olursun Allah'ım, ben sana muht...açken.
N'olur varlığını hep hissedeyim; ama kalbimde değil, orası kırılacak kadar güçsüz; ama ruhumda değil, orası bir varoluştan gelme kadar sonradan; Ben Seni ezelden bile öte yerde hissedeyim her şeyde. Hiçbir mefhumun, hiçbir sözün, hiçbir ifadenin geçmediği halis yüreğimle arınmış olarak saf bir yerde hissedeyim Seni.
Ve aşikâr bir yerde seveyim; Senin yanından seveyim Seni.
Senin yanında olayım, 'Sen'in yanından yaşayayım 'ben'i.
Varlığının müptelasıdır benliğim. Yo hayır, varlığın demeye bile razı değil lisanım. Sen sadece 'Sen'sin. Senin müptelandır benliğim. İdrakimin söz konusu bile olmadığı bir özle seviyorum Seni. Ve idrakime ihtiyaç bile duymayan bir ihlasla biliyorum Seni.
Al beni Sen'in içine. Ki kaybolayım bulunmak istemediğim yerlerden. Acziyetimin tatlı duygusuyla bağlıyım Senin Nûruna. Ve olsam da kendimin hükümdarı, yanar içim, yok olmaya hevesli bir çile gibi.
Ben söz olayım, Sen anlam yap beni. Ben kul olayım, Sen bahtiyar yap beni.
'Ben' olmaktan vazgeçmiş biri olarak bul geride kalan sessizliği, o sessizlikte 'Sen' yap en baştan beni. Sende dirilerek Sana karışmış olayım.
Allah'ım, Sen'de kıl beni.
Belkıs TUNÇAY