sümeyra
Sun 15 January 2012, 11:57 pm GMT +0200
Aklî Delillere Göre Keramet
a) Kul, Allah (C.C)'ın velîsidlr. Nitekim Allah (C.C), şöyle buyurmuştur:
«Allah'ın velî kulları için hiç bir korku yoktur.»[238]
Allah (C.C) da kulun velîsidir. Bu hususta da Allah (C.C) şöyle buyurmuştur.
''Allah mü'minlerin velîsidir...''[239]
Bu gerçeklerden anlaşılır ki, Allah (C.C), kulun; kul da Allah (C.C.)'m velisidir. Yani kul, Allah (C.C.)'a itaatla, O'na (C.C.) yakın olunca; Allah (C.C.) da yardımı ile kula yakın olur. Aynı şekilde kul, Allah'ı severse; Allah (C.C.) da kulu sever. Nitekim, bir âyeti kerimede şöyle buyurulmuştur:
«...Allah onları sever; onlar da Allah'ı severler...»[240]
Bu hususta daha pek çok âyet vardır:
«...İman edenlerin Allah'a sevgisi (her şeyden) sağlamdır...»[241]
«...Muhakkak ki Allah' hemh çok tevbe edenleri sever, hem de çok temizlenenleri sever.»[242]
Kul İle Allah (C.C.) arasındaki bu karşılıklı muhabbetler, âyetlerle sabit olunca, denilebilir ki; bir kul, Allah (C.C.)'in emrettiği ve razı olduğu şeylerin hepsini ihlâsla yaparak taatm en yükssk derecesine erişince, Allah (C.C.)'in yasak kıldığı küçük ve büyük şeylerin hepsini terkedince, Rahîm ve Kerîm olan Allah (C.C.)'in kuluna istediği bir şeyi vermesi, imkânsız değildir.
b) Bir hadis-i kutside Allah (C.C), şöyle buyurmuştur:
«Bir kulum, kendisine farz kıldığım şeylerden daha sevimli bir amel ve ibadetle bana yaklaşamaz. Kulum bana, yaptığı nafile ibadetlerle de yaklaşır. Nihayet, onu severim. Bir kere de onu sevdim mi; artık ben, o kulumun işttiği kulağı, göreceği gözü, şiddetle kavrayacağı eli ve yürüyeceği ayağı olurum. Eğer benden bir şey dilerse, onu verir: bana sığınırsa, muhakkak onu himaye ederim.» [243]
Bu haber gösteriyor ki, böyle kulların kulaklarında, gözlerinde, dillerinde ve diğer azalarında Allah (C.C.)'dan gayrisi İçin nasip yoktur. Her şeyi Allah için dinler, Allah için görür, Allah için yürür ve Allah İçin tutar.
Bu kutsî hadisin te'vilinde Şeyhülislâm Ah-med İbnü Yahya İbni Muhanımed şöyle der:
«Kul, bütün varlığıyla Allah (C.C.)'a yönelir. Kulun kulakları, ancak Allah'ın razı olacağı şeyleri dinler. Gözü, ancak Allah'ın emrettiği şeyleri görür. Hülâsa kulunb ütün azalan ancak Allah'ın yolunda ve ' Allah rızası için hareket eder. Kulun bütün azalan Hak için ve Hak ile amel eder.» [244]
İşte bu makam, bir yılanın veya bir aslanın, bir insana boyun eğmesinden yahut bir insana hiç yoktan çeşitli nimetlerin verilmesinden daha şereflidir. Allah (C.C.), bir kulunu, rahmetiyle böyle yüksek bir dereceye ulaştırınca, hangi şey, bu kula Allah (C.C.) tarafından harikulade kerametlerin ihsan edilmesine mâni olabilir?
c) Şüphe yok ki, bütün fiillerde hâkim olan kuvvet, ruhtur; beden değildir. Allah (C.C.)'ı bilmek de ruh iledir. Bunun içindir ki, gayp âlemini (Allah'ın bildirdiği kadarıyla) bilenlerin kalbi kuvvetli olur. Bu sebepten, pekçok insanın beraberce kaldıramıyacaklan Hayber kalesinin kapısını tsk başına kaldırıp kâfirlerin suratına fırlatan Hz. Ali (R.A.); «Hayber'in kapısını bedenî kuvvetimle değil, ancak, Rabbani kuvvetle söküp attım.» demiştir.
Müfessirlerin izahlarına göre; o anda Hz. Âlinin nazarı ceset âleminden ayrılmış, kibriya âleminin nurlarıyla mslekler panldamış, Hz. Ali kuvvet kazanmış, ve başkalarının güç yetiremiyeceği şeye gücü yetmiştir.
Bunun gibi bir kul, Allah'a ibadet ve tâat süzere devam edince, Allahü Teâlâ'nm, «onun işiten kulağı gören gözü olurum» buyurarak taltif ettiği makamlara çıkar. Allah (C.C.)'in cMâl nurları onun için kulak olunca; o kul, yakını da uzağı da işitir. Bu nur, kul için göz olunca; yakını da uzağı da görür. El olunca; zor ve kolay olan şeylerde tasarruf yapabilir.[245]
Harikuladelikler
Harikalar; âdetlere ve tabiat kanunlarma muhalif, tabiat ve bsşer gücünün üstünde meydana gelen hallerdir.
Harikalar altı kısımdır :
1. Mucize,
2. Keramet,
3. İrhasat,
4. Meunet,
5. İhanet,
6. İctidrac.[246]
a) Kul, Allah (C.C)'ın velîsidlr. Nitekim Allah (C.C), şöyle buyurmuştur:
«Allah'ın velî kulları için hiç bir korku yoktur.»[238]
Allah (C.C) da kulun velîsidir. Bu hususta da Allah (C.C) şöyle buyurmuştur.
''Allah mü'minlerin velîsidir...''[239]
Bu gerçeklerden anlaşılır ki, Allah (C.C), kulun; kul da Allah (C.C.)'m velisidir. Yani kul, Allah (C.C.)'a itaatla, O'na (C.C.) yakın olunca; Allah (C.C.) da yardımı ile kula yakın olur. Aynı şekilde kul, Allah'ı severse; Allah (C.C.) da kulu sever. Nitekim, bir âyeti kerimede şöyle buyurulmuştur:
«...Allah onları sever; onlar da Allah'ı severler...»[240]
Bu hususta daha pek çok âyet vardır:
«...İman edenlerin Allah'a sevgisi (her şeyden) sağlamdır...»[241]
«...Muhakkak ki Allah' hemh çok tevbe edenleri sever, hem de çok temizlenenleri sever.»[242]
Kul İle Allah (C.C.) arasındaki bu karşılıklı muhabbetler, âyetlerle sabit olunca, denilebilir ki; bir kul, Allah (C.C.)'in emrettiği ve razı olduğu şeylerin hepsini ihlâsla yaparak taatm en yükssk derecesine erişince, Allah (C.C.)'in yasak kıldığı küçük ve büyük şeylerin hepsini terkedince, Rahîm ve Kerîm olan Allah (C.C.)'in kuluna istediği bir şeyi vermesi, imkânsız değildir.
b) Bir hadis-i kutside Allah (C.C), şöyle buyurmuştur:
«Bir kulum, kendisine farz kıldığım şeylerden daha sevimli bir amel ve ibadetle bana yaklaşamaz. Kulum bana, yaptığı nafile ibadetlerle de yaklaşır. Nihayet, onu severim. Bir kere de onu sevdim mi; artık ben, o kulumun işttiği kulağı, göreceği gözü, şiddetle kavrayacağı eli ve yürüyeceği ayağı olurum. Eğer benden bir şey dilerse, onu verir: bana sığınırsa, muhakkak onu himaye ederim.» [243]
Bu haber gösteriyor ki, böyle kulların kulaklarında, gözlerinde, dillerinde ve diğer azalarında Allah (C.C.)'dan gayrisi İçin nasip yoktur. Her şeyi Allah için dinler, Allah için görür, Allah için yürür ve Allah İçin tutar.
Bu kutsî hadisin te'vilinde Şeyhülislâm Ah-med İbnü Yahya İbni Muhanımed şöyle der:
«Kul, bütün varlığıyla Allah (C.C.)'a yönelir. Kulun kulakları, ancak Allah'ın razı olacağı şeyleri dinler. Gözü, ancak Allah'ın emrettiği şeyleri görür. Hülâsa kulunb ütün azalan ancak Allah'ın yolunda ve ' Allah rızası için hareket eder. Kulun bütün azalan Hak için ve Hak ile amel eder.» [244]
İşte bu makam, bir yılanın veya bir aslanın, bir insana boyun eğmesinden yahut bir insana hiç yoktan çeşitli nimetlerin verilmesinden daha şereflidir. Allah (C.C.), bir kulunu, rahmetiyle böyle yüksek bir dereceye ulaştırınca, hangi şey, bu kula Allah (C.C.) tarafından harikulade kerametlerin ihsan edilmesine mâni olabilir?
c) Şüphe yok ki, bütün fiillerde hâkim olan kuvvet, ruhtur; beden değildir. Allah (C.C.)'ı bilmek de ruh iledir. Bunun içindir ki, gayp âlemini (Allah'ın bildirdiği kadarıyla) bilenlerin kalbi kuvvetli olur. Bu sebepten, pekçok insanın beraberce kaldıramıyacaklan Hayber kalesinin kapısını tsk başına kaldırıp kâfirlerin suratına fırlatan Hz. Ali (R.A.); «Hayber'in kapısını bedenî kuvvetimle değil, ancak, Rabbani kuvvetle söküp attım.» demiştir.
Müfessirlerin izahlarına göre; o anda Hz. Âlinin nazarı ceset âleminden ayrılmış, kibriya âleminin nurlarıyla mslekler panldamış, Hz. Ali kuvvet kazanmış, ve başkalarının güç yetiremiyeceği şeye gücü yetmiştir.
Bunun gibi bir kul, Allah'a ibadet ve tâat süzere devam edince, Allahü Teâlâ'nm, «onun işiten kulağı gören gözü olurum» buyurarak taltif ettiği makamlara çıkar. Allah (C.C.)'in cMâl nurları onun için kulak olunca; o kul, yakını da uzağı da işitir. Bu nur, kul için göz olunca; yakını da uzağı da görür. El olunca; zor ve kolay olan şeylerde tasarruf yapabilir.[245]
Harikuladelikler
Harikalar; âdetlere ve tabiat kanunlarma muhalif, tabiat ve bsşer gücünün üstünde meydana gelen hallerdir.
Harikalar altı kısımdır :
1. Mucize,
2. Keramet,
3. İrhasat,
4. Meunet,
5. İhanet,
6. İctidrac.[246]