saniyenur
Wed 1 August 2012, 11:59 am GMT +0200
2- Ahlâkın Vazgeçilemezliği
Doğru bir bakış açısı elde ettikten sonraki en önemli şey ahlâkî sahada öğreticilik yapan kişinin şahsiyet ve davranış şekillerinin herkes için ömek teşkil edebilecek seviyede olmasıdır; öyle ki insanlar bu eksen etrafındaki yörüngede hareket etsinler. Kur'ân ve hadis'in, uyulması gerekli kuralları bildirdiği bir vakıadır, ve bunlar insanlara sadece yapmaları gereken şeyler hakkında bilgi verirler. Ahlâkı yüceltme vazefesine teşebbüs eden kişi ise İlahi Rehberliğin aydınlığında kendi şahsi davranışlarıyla insan fıtrat ve mizacının bu kurallarla nasıl uyum içinde olabileceğini gösterir. İnsanoğlu hırs ve arzular ile doludur; nefsini frenleyebilmeli ve nefsine tuttuğu yolların kötülüğünü gösterip onu bu kötülükler konusunda bilinçlendirdikten sonra hayatın güzel yollarına yönlendirmeli, böylece huzur ve sükûna erişip mutmain bir nefis haline gelmesini sağlamalıdır. Nefsi tezkiyede ahlâk öğreticisinin (yani Hz. Peygamber'in) hareket tarzı mükemmel bir örnek olarak kullanılabilir. Her mümin huy ve davranışlarını Hz. Peygamber 'in karakter ve hareket tarzıyla aynı çizgide tutmalıdır. Ancak bu duruma erişene kadar, nefsini tezkiye edip, yenilemelidir ki böylece hevâ ve heveslerine tâbi olmasınlar (4: 135), ve doğru yol üzerinde bulunmayan atalarının yolunu takip etmesinler (43: 23).
Bu yolla, ahlâkî terbiye sonucunda kişinin kalbinde Allah'ın emir ve yasaklarını İhlâl korkusu yer eder, gönlü ve nefsi tamamıyla olumlu bir başkalaşım geçirir.
Hz. Peygamber şöyle buyurmaktadır: "Allah kulunun iyiliğini dilediğinde onun nefsi kendisine doğru yolu tutmasını tavsiye eder, ona iyi şeyler yapmasını ve kötü şeylerden kaçınmasını emreder."
Kur'ân faziletli bir insanın kalbini şöyle tasvir etmektedir: "Ama kim Rabbi'nin azametinden korkar ve nefsi kötü heveslerden ah-koyarsa, (onun için) gidilecek yer çenettir." (79:40-41).
Rahman suresinde şu âyetleri okumaktayız: "Rabbine karşı durmaktan korkan kimseye iki cennet vardır. Öyleyken Rabbinizin nimetlerinden hangisini yalanlarsınız?" (55: 46-47).
Kişi bu kalp durumuna erdikten sonra karakter standardını ve sosyal seviyedeki hareket tarzını yükseltecek olan bir tezkiye (arınma, saflaşma) konumuna ulaşmış uemektir.