ezelinur
Thu 15 July 2010, 10:48 am GMT +0200
Rabbim kalbimi kırık, ruhumu Sensiz, boynumu bükük bırakma.. Kim elini Sana ihlasla uzattı da tutmadın, kimin acı yakarışını işitmedin, hangi dertlinin gözyaşını rahmetinle silmedin.. Evet, sıkıldım artık, evet dayanamıyorum bu boşluğa, evet varlığını yanı başımda her an hissetmeme rağmen yalnızlıktan şikayet ediyorum…
Hangi sabırlı dost dinler bu kadar derdi, hangisi bir kere bile sıkıldım artık yeter, git kapımdan demez ve hangi vefalı dost beni bir an bile unutmaz. Sorularımın cevabı sensin, beni yokluktan varlığa çıkaran, gün yüzüne çıkaran, günahıma rağmen yüzümü ak eden sensin, her defasında tövbemi bozmama rağmen yine de başından atmayan beni.. Duamı kabul eden, bazen icabeti geciktiren; bununla düşündüren, ders veren…
Senin yolunda yapılması gerekenleri yapamadım, onlar semadakilerle irtibata geçerken benim yüzüm yerde kaldı. Habersiz yaşadım, Senin sayende nefes aldım, Senin verdiğin rızıkla büyüdüm, Senin verdiğinle yürüdüm, aldım verdim.. Ama ne acıdır ki Sen bana ne kadar yakınsan ben sana o kadar uzakta kaldım.. Ruhum içten içe erirken bir yerlerde huzur esintileri duydum, ama giremedim o arenaya, kıramadım zincirlerimi, içime bakmayı akıl edemedim, uzaklara diktim gözümü.. Uzakta değilsin ki göremedim…
Şimdi ellerim titrer, dilim bir kutluya türküler söyler, dilim Seni söyler, gözlerim seni gözler.. Rabbim ihlasla uzatamasam da tut elimi, bu karanlık şehrahta yapayalnız koyma beni, Seni deli gibi sevenlerden et beni ve hak etmesem de sevgini sev beni..